نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی و امام جمعه بیرجند| سید علیرضا عبادی
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام به امام زمان و با درود به روان مقدس رهبر فقید انقلاب، و سلام و درود به رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران، رهبر مسلمین جهان و سلام مجدد به محضر شما عزیزان، خیلی خوش آمدید، با آرزوی پیروزی مظلومین عالم و مخصوصاً فلسطین مظلوم، غزه مظلوم، لبنان مظلوم، اسلام مظلوم بر گرگ‌های بین المللی.
بزرگداشت مقام همه شهدای راه حق و بالأخص شهید بزرگوار خدمت و خادم الرضا حضرت آیت الله رئیسی قدس الله سره، تسلیت ایام شهادت حضرت امام صادق علیه السلام بیست و پنجم شوال و پیشاپیش در آستانه‌ی دهه مبارکه کرامت، میلاد مقدس حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و حضرت ابوالحسن الرضا علیه آلافُ التَّحِیَّهِ وَالثَّناءِ ، که بر همه، مخصوصاً بر شما خادمیاران مفتخر مبارک باد.
خیلی سجده شکر را به جا بیاورید، این ارتباط و اتصال شما خیلی توفیق بزرگی است، بالاخره از آن شیر پاکی که نوشیده‌اید و دامن پدران با ایمانی که در آن تربیت شده‌اید نتیجه‌اش این است، امروز هم صبح خوبی است برای ما که شما اینجا را تبرک فرمودید تشریف آوردید.
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ»[۱]، معمولاً اینطوری است انسانی که غرق نعمت است توجه به نعمت کم است، این اکسیژنی که ما از هوا می‌گیریم و تنفس می‌کنیم هرچندی به یاد این می‌افتیم که این هم نعمت است، ممکن است سال‌ها بگذرد به آن توجه نکنیم، از این قبیل، دعای مبارک«رَضيتُ بِاللَّهِ رَبّاً»، تا نهایتش یادآوری بالاترین نعمت‌هاست که خدای متعال به ما توفیق پرستش توحیدی داده و ما را به اسلام مفتخر کرده است و قرآن عزیز را نقشه‌ی راه ما قرار داد، و عقل کل هادی سبل و خاتم الرسول صلی الله علیه و آله و سلم را ]برای راهنمایی ما فرستاد.[، وانگهی بهترین انسان‌ها در نظام خلقت را، ولی خوب در پایان دعا یک دعای ویژه دارد،«اَللّهُمَّ اِنّى رَضيتُ بِهِمْ اَئِمَّةً، فَارْضَنى لَهُمْ»،خوب ما که خیلی خشنودیم که منتسب به این انوار مقدسه بشویم اما آیا ما هم سزاواریم که بگوئیم او امام ماست و ما پیرو او هستیم، خدایا این طرفش را تو درست کن و او سنخیت است، آنچه که درباره قرآن کریم که خود قرآن تحدی فرموده است، هزار و چهارصد سال در آیات مختلف هم است، در یک جا نیست، تحدی فرموده که خوب هر کسی تردید دارد بیازماید، در سطح جهان هزار و شصت سال هر کسی تردید دارد بیازماید، و این که در قرآن تردید دارد، بسیار خوب راستی آزمایی کند، این که حالا نه مثل قرآن، نه مثل ده سوره قرآن، نخیر، مثل یک سوره قرآن بیاورد تا ما حرف خودمان را پس بگیریم، این تحدی نسبت به قرآن است و قرآن همچنان در میدان است و دشمنان قرآن که سخت عصبانی‌اند و گاهی با اهانت و گاهی با قتل عام مسلمین آنچه از دستشان کاری ساخته بود و هست کردند و می‌کنند، اما زمین گیرند، محکوم هستند، حالا این را می‌خواهم عرض کنم که همین تحدی نسبت به ائمه‌ی اثنا عشر هم وجود دارد، البته این جدای از آن نیست، چون این هم بخشی از مسائل بعثت است، آن کتاب است، این اوصیاء هستند، اما این تحدی وجود دارد و دنیا اگر مثل آنان دارد را نشان بدهد، امروز که دنیا مثل کف دست است به هر جا شما اشاره کنید نشان می‌دهد، همه مدعی‌ها هم هستند، این همه هم به خاطر عصبانیت خونریزی می‌کنند، ظلم می‌کنند، ویرانگری می‌کنند، خوب چرا این کارها را می‌کنند، یک حرف منطقی بیاورند، ائمه بزرگوار علیهم صلوات الله در تورات یادشان به عنوان دوازده سرور ذکر شده است و پنج تن علیهم صلوات الله که خود رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم هم بالاخره اصل آنهاست، در کتب عتیق از کتب انبیاء و حتی از خود آدم ابوالبشر در کتب عتیق نقل شده که از این‌ها یاد شده است، با اسم یاد شده است، پارقلیطا، ایلیا، طیطه، شبر و شبیر، یعنی محمد،علی، فاطمه، حسن، حسین، همچنان که در مدعیان داخل به اصطلاح امت اسلامی مدعی برای ریاست و برای سوء استفاده و برای این‌ها زیاد بوده است، در تاریخ الان هم هست، اما یک جمله حرف منطقی نیست، ولی نسبت به این انوار دوازده گانه این مسئله‌ای که مربوط تنها به شیعه باشد نیست، در کتب برادران اهل سنتمان تصریح دارد، نه یک جا، دو جا تصریح به چه دارد، هم تصریح دارد به اینکه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در قالب‌های لفظی مختلف فرمودند، «اَلْأَئِمَّةُ بَعْدِي اِثْنَا عَشَرَ أَوَّلُهُمْ»[۲]، جانشینان من دوازده نفر هستند، جانشینان به حق دوازده نفرند، در بعضی از احادیث آن‌ها هم نقل کردند، به عدد همان دوازده نفر، همان ۱۲ نفر، در این هم خلاصه نشده است، به اسم، نام‌هایشان را گفتند، یعنی از اول آن‌ها که امیرالمومنین علی علیه السلام تا آخر آن‌ها که حضرت مهدی علیه السلام است در احادیث و کتب مستند برادران اهل سنت نام مقدس آن‌ها یکی به یکی آمده است، شما چنین چیزی در جای دیگر دارید، اگه دارید بیاورید، حالا یک مضمون روایت بنده نقل می‌کنم که دارد عالم یهودی بود به نام نعثل، آمد پیش پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم عرض کرد که اگر شما پیغمبر آخر زمان هستید، چون او در کتب قدیم می‌دانست که پیغمبر آخرالزمان این نشانی‌ها را دارد، دیگر که عرض کردم در خود تورات هم به عنوان دوازده سرور آمده، او می‌دانست آمد پیش پیغمبر اکرم عرض کرد اگر شما پیغمبر آخر الزمانی جانشینان شما چند نفر هستند، حضرت دوازده تای بعدی را گفت چه کسانی هستند، پیغمبر فرمود اول آن‌ها علی، بعد حسن، بعد حسین، بعد ۹ نفر از اولاد حسین، قال سمعهم آن ۹ نفر را هم نام ببرید، پیغمبر از علی بن الحسین تا حضرت مهدی علیهم السلام را ذکر کرد، این‌ها در کتب برادران اهل سنت ماست، عرض کردم در قالب‌های مختلف، و لذاست که یکی از جاهای مستندی که واقعاً بر بعضی‌ها خیلی دشوار است از زیر بارش بیرون بیایند همین مسئله‌ی دوازده امامی است که پیغمبر فرمودند، آن هم یک مقدار حواسم نبود آن هم به عدد نقبای بنی اسرائیل این است، به عدد نقبای بنی اسرائیل، جانشینان من دوازده هستند، جانشینان من، گفت چند نفر، به عدد، نقبای بنی اسرائیل که دوازده نفر هستند.
خوب، هر کس در اسناد دینی خودش یک چنین مدارک زنده‌ای دارد که آن هم بصورت نرخ قضیه است، ما الحمدالله در خراسان جنوبی برادران اهل سنتمان بسیار نزدیک‌اند، بسیار با ما الفت دارند، شاعر بزرگی داشتند حالا فکر می‌کنم شاید صد و پنجاه سال، دویست سال قبل، عالمشان بود، به نام آقای رفیعی، فرزندانشان که در تهران زندگی می‌کنند کتاب شعر پدرشان را بعد از انقلاب چاپ کردند، یکی از آن‌ها را برای ما فرستادند، ببینید چقدر قشنگ این شاعر بزرگ که از علمای اهل سنت شهر درمیان اینجاست، آنجا در درمیان همین حالا اینطوری است، برای عزاداری حضرت امام حسین علیه السلام وقف دارند، اطعام می‌کنند، اینطوری است، آن عالم بزرگشان آقای رفیعی در کتاب اشعار بسیار نابشان، یعنی هم از نظر شعری خیلی ارزشمند است و هم از نظر محتوایی، آمده از حضرت علی علیه السلام شعر را شروع کرده، قطعه به قطعه، برای هر امام یک قطعه آمده تا حضرت مهدی سلام الله علیه و باز برای حضرت مهدی سلام الله علیه دو قطعه سروده است، یکی همان‌طور که عرض کردم از بالا آمده نسبت به این‌ها، یکی هم سلسله نسب امام مهدی علیه السلام را از آن طرف شروع کرده که پسر امام حسن عسکری علیه السلام است، امام حسن عسکری علیه السلام پسر حضرت علی نقی علیه السلام است ، تا حضرت جواد علیه السلام، می‌گویم همان تحده‌ای که شما در قرآن دارید همان را هم می‌توانید نسبت به ائمه هدی علیهم السلام داشته باشید و لذاست که برای هر یک از ائمه علیهم السلام که خوب این بحث تخصصی است، آن‌هایی که کار می‌کنند می‌بینند که اسناد و مدارک سر از کجاها در می‌آورد، مخصوصاً حضرت ابوالحسن علی بن موسی الرضا علیه آلافُ التَّحِیَّهِ وَالثَّناءِ.
خوب، شیخ عبدالرحمن جامی که خدا رحمتش کند عالم مشهور و شاعر مشهور اهل سنت است، در حالی که حالا بعضی اظهار نظرها کردند که ایشان در اصطلاح مذهبش یک مقدار متعصب بوده است، که آن نویسنده، ایشان را یک مقداری به اصطلاح افراطی می‌داند در زمان خودش، در عین حال واقعاً بیش از آن که چه می‌شود گفت آن شعر مشهور ایشان که در حرم و اینجا هم خوانده می‌شود کم و بیش، سلامٌ علی آل طاها و یاسین،سلامٌ علی آل خَیرِ النَّبِیِّین،سلامٌ علی روضة حَلَّ فیها،امامٌ یُباهِی بِهِ المُلکُ وَ الدّین، یعنی این عالم بزرگوار که حتی بعضی‌ها می‌گویند ایشان متعصب است، یک مقدار تند رفته است، تازه ایشان می‌فرماید که امامٌ یُباهِی بِهِ المُلکُ وَ الدّین، می‌گوئید دین به وجود حضرت علی بن موسی الرضا افتخار می‌کند، آبروی دین خداست، خوب از این بیشتر چه می‌شود گفت، که خوب خوش به حال آن‌هایی که فرصت پیدا کنند در این باره به صورت تخصصی واقعاً همه‌ی آنچه که هست را جمع آوری کنند و این‌ها مایه‌ی وحدت جهان اسلام است، چرا، به جهتی که این‌ها یک مسائلی است که مورد اتفاق شیعه و سنی است و آن‌هایی که به اسم تسنن یا به اسم‌های دیگر، وهابی و فرض کنید ناصبی و فلان می‌خواهند سوء استفاده کنند و بین مسلمان‌ها را به هم بزنند، نخیر، حد مشترک مسلمان‌ها ائمه اثنا عشر هستند که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هم در خطبه یشان در مسجد پیامبر به این مطلب اشاره فرمودند که ولایتنا این پیوست به این ولایت مایه‌ی وحدت است در امت، و بناعلیه شما خیلی جای خوبی را گرفتید، ما را فراموش نکنید، از شما التماس دعا داریم، خداوند شماها را حفظ کند و ما هم که کم توفیق هستیم، ولی شماها الحمدالله این افتخار را بزرگ دارید، از همه‌ی شما التماس دعا داریم.
ثبتکم الله بالقول ثابت فی الحیات دنیا و فی الاخره، صلوات بفرستید.
[۱] -سوره اعراف،آیه ۴۳
[۲] – شناسه حدیث : ۱۰۳۳۸۴ | نشانی : من لا يحضره الفقيه , جلد۴ , صفحه۱۷۹