نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی و امام جمعه بیرجند| سید علیرضا عبادی
آیت الله سید علیرضا عبادی نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی در دیدار جمعی از مدیران دستگاههای اجرایی استان که بمناسبت سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره) انجام شد گفت: امام خمینی(ره) یک اسوه و الگو از اسلام ناب حقیقت ایمان است.
به گزارش روابط عمومی دفتر نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی، مشروح کامل سخنان آیت الله سید علیرضا عبادی، نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی در نشست حلقه صالحین مدیران کل دستگاه های اجرایی استان بمناسبت سالروز رحلت امام خمینی(ره) در تاریخ ۱۰خرداد ۱۳۹۶ به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام به امام زمان و با درود به روان مقدس رهبر فقید انقلاب و سلام و درود به رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران، رهبر مسلمین جهان و سلام به محضر شما عزیزان و همه ی خدمتگذاران به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران.
ایام رحلت بنیان گذار جمهوری اسلامی(قدس سره) را تسلیت عرض می کنم. خداوند ما را بر طریقه حق و راه انبیاء و اولیا و اوصیا و نواب خاص آنها ثابت قدم بدارد.
مسئله ای است که تقریبا در تاریخ در جامعه بشری بوده است و خواهد بود، اینکه از طرف پروردگار انبیاء و رسل تشریف می آوردند یا بعد از آنها اوصیای آنها بودند، آنها دعوت به حق و عدل می کردند، حالا گذشته از یک عده ای که مستقیما با آنها می جنگیدند؛ عده ای هم به انها گرایش پیدا می کردند؛ اما بعدا مشاهده می شد که اینها هم انسانهای مختلفی بودند و نتیجه‌تا، هر کدام سر از یک راهی در می آوردند.
ما هم در سهمی که از خلقت به عنوان انسان داریم رمز این را باید بفهمیم که چه رمزی است که مثلا دور حضرت موسی(علیه السلام) جمع می شوند و فرعون با ان همه قدرت با آنها می جنگد و اما بعداز آن که فرعون برداشته می شود، اینها که موسی را پذیرفتند چرا بعد با فاصله ۱۰ روز دنبال گوساله سامری می روند؟ و حتی حضرت موسی(علیه السلام) که مراجعه می فرمایند نسبت به حضرت هارون که جانشین ایشان در این قوم بودند و در این مدت همراه مردم بودند بسیار حضرت موسی(علیه السلام) از این جریان ناراحت شد، حضرت هارون هم عذرخواهی کرد که من ترسیدم که بالاخره تفرقه ای ایجاد شود و این مسئله را تحمل کردم.
این چه بیماری است که در جامعه بشری بوده و هست و پیغمبران قبل هم می بینیم که همین مشکل را داشتند و در پیغمبران بعد هم همین مشکل بوده است، همان هایی که حتی خواص بودند به عنوان حواری حضرت عیسی(ع)، می بینیم که جای حضرت را به دشمنان نمایان کردند و یک دفعه حضرت و یارانشان در محاصره قرار گرفتند که آن جریان البته به طور دیگری شد.
این چه بیماری است؟ آیا به همان اندازه که بیماری های بدنی که همواره در جامعه بشری بوده و هست و یک گروه هایی مخصوص شناسایی قضیه هستند و غالبا هم به اطلاع مردم می رسانند در این موضوع هم توجه شده است؟ چه رمزی دارد که چنین می شود؟
آن همه زحمات پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم)، می بینیم که یک دفعه به هدر می رود، چرا؟ این یک جهتی دارد که جهت آن شرک خفی است. یعنی چه؟ انسان ابتدا تصور می کند که این شخص و یا اشخاص و این جمع تا به حال انسانهای موحدی بودند و حالا در اینجا لغزیدند نه مسئله این نیست، اینها از اول هم اینطوری بودند حتی خودشان هم نمی دانستند. تعجب می کنید! «إن الله یَحولُ بَیْنَ المَرءِ وَ قَلبِه». فاصله بین خودمان و ته دل ما یک فاصله ای است که تنها خدا می داند که ته دل ما چه است. خومان نمی دانیم.
قضایایی که پیش می آید خیال نکنیم که حادثه جدید است، نه جدید نیست انگیزه آلوده بوده است و اینها دیدند بازار دین گرم است استقبال کردند؛ اما آنچه که دنبال هستند، دین و خدا نیست بلکه هوای نفس است که با کانال دین می توان آن را تامین کرد.
این یک بیماری سختی است و خیلی خطرناک است، راجع به خود ابلیس هم که بعد از آن همه که با فرشته ها مسابقه بندگی می داد، این ابلیس کافر نشد بلکه کافر بود.
توجه باشد که آنچه که خدا می پذیرد دین خالص است، یک غربال می گذارد و همه آشغال ها را بیرون می ریزد. خداوند در سینه کسی دو دل قرار نداده است و این چنین چیزی ممکن نیست. یعنی دو مِهر در عرض هم جزو مهالات عقلی است. ممکن است در شرایط عادی خودش هم توجه نداشته باشد، یک آزمایش که می آید، می گیرد که آیا با خدا است یا غیر خدا.
اینجاست که آنکه ادعا کند با خدا و پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) و امام علی(علیه السلام) و حضرت مهدی(عج) و با صالحین است، شرط اولش سنخیت است، هر چیزی به سنخ خودش الحاق می شود.
ذره ذره کاندرین ارض و سماست ** جنس خود را هر یکی چون کهرباست
نوریان مر نوریان را طالبند ** ناریان مر ناریان را جاذبند
کسی که شکم خود را از حرام سیاسی پر کرده است که نمی تواند در صحرای کربلا از اصحاب امام حسین(علیه السلام) باشد، شکم ها از حرام سیاسی پرشده آن فرد محال است جزو اصحاب امام حسین(علیه السلام) باشد، نمی تواند بیاید؛ بدلیل اینکه قبلا خودش را ضایع کرده است، اما آن مسیحی حق پرستی که، فقط در بین راه وقتی به امام حسین(علیه السلام) نگاه می کند، جاذبه حق پرستی او به امام حسین(علیه السلام) ملحق می شود و یک خانواده شامل وهب، مادر وهب و عروس وهب همه حق پرست می شوند و جزو شهدای کربلا می شود. فردای حضرت مهدی هم همین‌طور خواهد بود و اینها دیگر با صِرف چهار تا شعار و دعا و اینها درست نمی شود باید سنخیت پیدا کرد.
آنچه که بلا سر ما در می آورد بت داخل دل است، هر چند در یک سینه دو دل نیست یک دل است و یک دل محال است دو مهر داشته باشد. در طول، یک میلیون هم می شود مانند درختی که ریشه آن یکی است اما ممکن است یک میلیون شاخته و برگ داشته باشد. ولی در عرض هم نمی شود که هم پول و ریاست و صندلی را بپرستد و هم خدا را، این محال است.
این جا است که از باطن خود خیلی باید نگران باشیم، آنچه هم که اصولا سر انسان می آید از سرنوشتش کار خودش است، وقتی نفسانی شود هر آسیبی را می پذیرد این به مانند بیماری ایدز می ماند که انسان قوه دفاعی دیگر ندارد و این چیز خطرناکی است.
الان در ماه مبارک رمضان هستیم، ماهی که خداوند شرایط را طوری فراهم کرده که راههای به سوی اخلاص و تطهیر نفس هموار است لذا از شر خودمان به خدا پناه ببریم؛ چراکه تا چشم باز کنیم همه این ابزارها فراموش می شود، شما از دوران رضا شاه چه به خاطر دارید؟ از دوران ناصرالدین شاه چه به خاطر دارید، همه اینها فراموش می شوند و حتی اسم هایشان هم با ننگ گفته می‌شود اینها چه چیزی است که ما خودمان را به اینها بفروشیم.
خدا برای شما نرخ گذاشته است، نفروشید، شما ارزشمند هستید. اگر کارها خدایی باشد ارزشمند است. موفق و پیروز کسی است که در سیر و سلوک الی الله به شرک جلی و خفی و در خودپرستی و نفس پرستی و مقام پرستی و اینها گرفتار نشود، و الا اگر کسی گرفتار اینها شود، دیگر توفیق یعنی چه؟
جز با خدا با کس دیگری معامله نکنید، همه مایملک شما مال خدا است، شما مال خدا هستید به هیچ کس و به هیچ چیز معامله نکنید. این مستی و بی خردی و بی عقلی است که برای یک مسائل اعتباری واهی این همه گناه کنیم. آنهایی که حکومت های ارثی را گرفتند، بیش از ۵۰۰ سال بنی عباس حکومت کرد، خوب بفرمایید نتیجه اش چیست؟ هم بار خودشان را باید بکشند و هم بار همه انهایی که بر آنها ظلم شده است. چرا ظلم شده؟ چون نگذاشتند پایگاه عدل تقویت شود.
بهلول که از شاگردان امام موسی ابن جعفر(علیه السلام) بود، با هارون رشید فامیل بودند، هارون می خواست که این عالم وارسته را وارد تشکیلات ظلمه اش کند که برای او توجیه گر باشد، او هم که می فهمید که این مقام و اینها مسخره است. خیلی هارون اصرار کرد که بهلول قاضی بغداد شود، اما بهلول رفت و فردا که بایستی خبر را بیاورد، او که خود نیامد ولی مردم گفتند که بهلول دیوانه شده است. هارون آدم زرنگی بود، گفت: «نه بهلول دیوانه نشده بلکه دین خودش را حفظ کرده است»، بعدها یک کارهایی می کرد ویک حرف هایی می گفت که چون به اسم دیوانه در رفته بود نمی توانستند مواخده‌اش کنند.
یک روزی بهلول وارد تشکیلات ظلمه هارون لعنت الله علیه شد، هارون بیرون رفته بود و مردم نشسته بودند، یک جای جلسه خالی بود که محل نشستن خاص هارون بود، بهلول رفت آنجا نشست؛ نگهبان آمد جلو و یک سیلی محکمی به بهلول زد و گفت: «اینجا جای خلیفه است که شما نشستی»، هارون آمد سرجای خودش نشست و بهلول خیلی گریه می کرد. هارون گفت: «حالا پسر عمو یک سیلی که این همه گریه نداشت»، بهلول پاسخ داد:« من برای سیلی نمی گریم، من برای تو گریه می کنم، من یک لحظه اینجا نشستم یک سیلی خوردم تو که یک عمر اینجا نشستی چه می خواهی بکنی»
این مسندی است که یا باید نبی بنشید، یا وصی بنشیند و یا شقی. بعد از نبی و وصی هر که بر این مسند بنشیند شقی است و برای یک پست شقاوت مند چه گناهی که نمی کنیم. چرا؟
کل دنیای خارج، از ایمان خودشان معتقداند که انسان حیوان تکامل یافته است، خودشان معتقد اند که انسان حیوان است. در مسئله حکومت هم همین تعبیر را می کنند که یک عده گاو و گوسفند و رمه هستند و اینها را تصاحب می کنیم. ما که این عقیده را نداریم اما چرا شیوه کار ما به شیوه کار آنها می ماند؟
بنازم روح پاک و مطهر بنیان گذار انقلاب اسلامی، امام راحل را که یک اسوه و الگو بود از اسلام ناب حقیقت ایمان و بر همه ما حجت بود؛ اما به شرطی که قدرش را بدانیم و امروز هم از جانشین به حق او و به حق حضرت مهدی(ع) فاصله نگیریم و جای دیگر نرویم، وگرنه به مشکل برخواهیم خورد.
خداوند بر توفیقات‌تان بیفزاید. برای شادی ارواح طیبه شهدا روح پاک امام راحل و طول عمر رهبر فرزانه انقلاب اجماعاً صلوات.