متن بیانات حجت الاسلام و المسلمین سید علیرضا عبادی نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی و امام جمعه بیرجند در دیدار با مدیران عامل شرکت های بیمه مستقر در استان مورخ ۱۳۹۶/۱۰/۱۲
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
با سلام به امام زمان (عج) و با درود به روان مقدس رهبر فقید انقلاب و سلام و درود به رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران، رهبر مسلمین جهان و سلام به محضر شما عزیزان و همه خدمتگزاران به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران
خیلی خوش آمدید. متشکرم. هم از دیدار و هم از فرمایشات شما بهره مند شدم. بنده هم هفته بصیرت و میثاق با ولایت را تبریک عرض میکنم.«ثبتکم الله بالقول الثابت فی الحیاه دنیا و فی الاخره».
همانطور که خودتان اشاره فرمودید، امروز شرایط زندگی به گونهی است که بیمه یک ضرورت است، چون زندگیهای امروزی در یک شرایطی است که هر ساعت آن مثل قماربازی میماند ممکن است یک مرتبه کل زندگی هوا برود. و به علل و عوامل مختلفی که شرح زندگی امروز همه همین گونه است.
اصل مسئله بیمه هم ضرورت دارد هم به هر حال خدمتش خدمت مناسبی است. زیرا در آن لحظهی که حوادثی پیش میآید و افراد یک مرتبه در مقابل نابودی زندگیشان قرار میگیرند، از قبل پیش بینی شده چنین پشتوانهی دارند، خیلی سرجایش امیدوار کننده است.
اما در هر امری – منحصر به اینجا نیست – در هر امری درست عمل کردن شرط است. یک کشاورز وقتی محصول صحیح می گیرد که درست عمل کند. صنعت گرش هم همین طور است. در بیمه هم طرفین باید درست عمل کنند، هم بیمه شوندگان و هم بیمه کننده گان. هیچ کس هم از آینده خبر ندارد که چه خواهد شد. ممکن است خدای نکرده حوادثی پیش بیاد که وقتی بیمه میخواهد از عهده اش برآید بالاخره چیزی دستش نماند، احتمال است دیگر.
انشاالله که هیچ حادثهی هم پیش نیاید و بیمه هم به هر حال با حُسن نیتی که پشتوانه زندگی برادران و خواهران خودش در میدان زندگی است وجهی که می گیرد- ان شاالله حادثهی پیش نیاید – این را در مسیری که به یک نحو دیگری، هم منافعش به خود بیمه برسد و هم به بیمه دهنده گان برسد. مخصوصاً خراسان جنوبی که منطقه محروم است. می بینید که مشکلات زیاد،۱۷ یا ۱۸ سال بلکه ۲۰ سال است باران به نحو کافی نیامده. مردم از نظر کشاورزی خیلی مشکل دارند. حتی برای آب خوردن مشکل دارند. از صنعت به کمک مردم نیامده اند. مردم دست خالی هستند. حالا اینها به جای خودش، بعد میبینیم که مشکلات جنبی هم مثل ضایعاتی که در جاده ها هست و از این قبیل عوارض و لوازم.
این استان خیلی نیاز دارد به سرمایه گذاری، چه سرمایه گذارهای که بیکاران این جامعه عزیز ما را – که بسیار می دانید مردم با استعدادی دارد، مردم با فرهنگی دارد- بیمه در صورتی که انشاالله حادثهی پیش نیاید، ذخائری که دارد که هم به نفع خود شرکتهای بیمه وهم به نفع بیمه دهندگان است که همین جامعه ما باشند. حالا در صنعت باشد خوب بیکاران به کار گرفته شوند، چقدر لذت بخش است. این کارهم دنیوی و هم اخروی است. یا شرکتهایی در جهت تأسیس بزرگراههایی که از آن بهره مند شوند طبق قانون، و کمک کنند در این شرایطی که متاسفانه مسئولین ذیربط نتواستند شرایط اقتصادی را به جا بیاورند که مشکل راه نداشته باشیم، میبینید در آن میمانند. برای ۱۰۰ کیلومتر راه دهها سال معطل میکنند. اگر روی اینها سرمایه گذاری شود هم جان مردم حفظ میشود و هم کار دنیای است و هم کار آخرتی است و هم منابع دارد دیگر، منابع خوب و حلال.
در باقی رونقها جاهایی صنایع تبدیلی برای محصولات کشاورزیشان دارند. ما گاهی در این استان از زبان متخصصین فن میشنویم که این محصولات خراسان جنوبی حالا زرشک باشد، زعفران باشد، عناب باشد، اینها صنایع تبدیلی بسیار ارزشمندی دارد سرمایه گذاری بشود و از این قبیل. بالاخره وقتی اصل نیت خدایی باشد و اصل شغل حلال باشد، دهها شغل حلال دیگر میشود از کنارش درآورد که هم کار دنیوی است و هم عبادت است.« أَنْفَعُ النَّاسِ لِلنَّاسِ»۱،« خير الناس أنفع الناس للناس» بهترین مردم همان کسی است که برای مردم مفیدتر باشد. این کارهای شدنی است.
و اگر سرمایهگذاریها در مناطق دیگری است که دستشان به دهانشان میرسد بازهم استحقاق در این است که دست این مردم گرفته شود، به دلیل استحقاقشان.خوب این در شرایطی است که طرفین خوب عمل کنند و باید هم همینطور باشد. در هر امری خوب عمل کردن شرط به نتیجه رسیدن است، هم شرط به نتیجه رسیدن معیارهای منافع دنیوی است و هم شرط به ثمر رسیدن معیارهای منافع اخروی است. اما به هر حال حرف و حدیثهایی طبعاً است و این که سخنها چه اندازه معتبر است یا غیر معتبر است قضاوت میخواهد که ما اهلش نیستم. ولی اجمالش این است که افرادی هم از بیمهشوندگان یا بعضی از سازمانهایی که حرف آنها را از نظر کسب و کار منعکس میکنند، بعضی از بیمهها به گونهی است که از آنچه که میخواهند بگیرند دقیق میگیرند، اما در پرداختها بالاخره این ور و آن ور می کنند. به آن سادگی و روانی که می گیرند، بازپس نمی دهند. حالا درست یا نادرست بنده نمیدانم اما اگر چنین چیزی باشد، نباید باشد. بالاخره معامله طرفینی است. همه ما هم یک خانواده هستیم. باید به نسبه به هم رئوف باشیم، رحیم باشیم. و مخصوصاً افرادی که شرایط زندگی برای آنها عرصه را تنگ میکند به هر نحوی است جور میکند بیمهاش را میدهد، بعد که موقع پرداخت بیمه شد این ور آن ور میدوانند. نسبت به بعضی اینطور گفته میشود، نمیدانم درست است یا نادرست، اما اینطور نباید باشد.
جامعه وقتی لذت میبرد – فرقی نمیکند هر کسی باشد- در خانواده پدر، مادر، دختر، پسر وقتی لذت میبرند که بین آنان صداقت باشد. اگر در یک خانواده نسبی هم بین اعضای خانواده صداقت خدشهدار شود دیگر آن خانه لذت نمی برد. چرا؟ به جهتی که هرچند آنان صادقانه عمل کنند اما چون حالت حُسن گمان نیست، حُسن ظن نیست همیشه در قلبش یک وسواس دارد که آیا درست عمل کرد، درست عمل نکرد. همان زندگی را تلخ می کند، همان خیال. چرا؟ به جهتی که یک یا دو بار بی صداقتی کرده یک عمر مثل یک زخمی در دلشان باقی می ماند که آیا این درست میگوید یا نادرست میگوید.
درخانواده نسبی اینطوری است تا برسد به خانواده روستایی، خانواده شهری، خانواده استانی و خانواده کشوری. وقتی ما لذت خواهیم برد که به صداقت هم دیگر اعتماد داشته باشیم. امیدواریم که موفق باشید. امیدواریم که در خدمت شایسته به مردمان خودتان بیش از آن که به منافع حلال دنیوی فکر کنید به منافع بالاتر از آن سطح انسانی، اسلامی و خدایی خدمت بدهید و نظر الهی باشد. بنده هم دعاگوی همه شما هستم. انشاالله که موفق باشید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد(ص).
۱- الكافي : ۲ / ۱۶۴٫