متن خطبههای نماز جمعه ۰۶/۰۵/۱۴۰۲
بسم الله الرحمن الرحیم
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ قَبْلَ الْإِنْشَاءِ وَ الْإِحْيَاءِ وَ الْآخِرِ بَعْدَ فَنَاءِ الْأَشْيَاءِ، الْعَلِيمِ الَّذي لا يَنْسى مَنْ ذَكَرَهُ وَلا يَنْقُصُ مَنْ شَكَرَهُ وَلا يَخيبُ مَنْ دَعاهُ وَلا يَقْطَعُ رَجاءَ من رجاه والصلاةُ والسّلامُ علی أشرَفِ الاَنبیاءِ و المُرسَلِين محمدٍ صلی اللهَ علیهِ و علی آله الطَیِبین الطاهِرین المعصومین و بَعدُ اُوصیکم عِبادَ اللَّه و نفسی بتقوی اللَّه.
خودم وشما عزیزان را به تقوای الهی یعنی مراقبت از خویشتن و سرمایه بزرگ حیات، جای دعای فراوانی برای شما مردم است، درود بر شما که الحق عشقتان را به اسلام و ساحت قدس حضرت سید الشهداء و به دین و انقلابتان چه زیبا به دنیا پیام دادید، درود بر شما، آنچه که در تقوا توصیه میشود این است که از فردا که سر هر کاری که میرود؛ اداره، مزرعه، بازار و خانه خودتان، فرق نمیکند از خود مراقبت کنید، ان شاء الله همیشه حسینی بمانید و با حسین علیه السلام محشور شوید.
پیداست بنده زیر آفتاب مسمایی از خطبهها به جا بیاورم کافی است، بسیار مختصر ولی برای شما اهل دقت که خداوند به همه شما خیر عنایت کند این حدیث شریف را در نظر دارید، « إنَّ الحُسین مِصباحُ الهُدی و سَفینَةُ النَّجاة »[۱] پیرامون این حدیث چقدر تاکنون دقت کردهاید؟ آن رمز را درآوردید؟ حتماً این کار را کردید، بنده هم آنچه را که شما میدانید بازگو میکنم.
ببینید ۱۲۴ هزار پیغمبر، ۱۲۴هزار اوصیاء آنهاو پیشوایان بعدی و ائمه هداهی علیهم السلام، همه اینها « مِصباحُ الهُدی و سَفینَةُ النَّجاة» هستند، بناء علیهه این گفتن ندارد، اما اینکه در کنار همه انبیاء و همه اوصیاء و همه پیشوایان هداهی، پیامبر انگشت روی حسین علیه السلام میگذارد، این بسیار معنی میدهد، این گفتار غیبی است، جز خداوند کسی نمیداند، جز اولیاء خدا، در زمانی که حسین علیه السلام شاید ۳-۴ ساله بوده است، پیغمبر خبر میدهد.
این خبر غیبی است، « وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَكْسِبُ غَدًا »[۲] هیچکس نمیداند خودش فردا چه کار خواهد کرد تا چه برسد به دیگری مگر از ناحیه تاییدات الهی، حال رسول خدا در آن تاریخ؛ ۱۴۰۰ سال قبل، حسین علیه السلام را به عنوان موجود استثنائی که نه تنها در میان مردم، خیر بلکه در میان همه پیغمبران و همه اوصیاء انبیاء و ائمه هداه، حسین علیه السلام جایگاه ویژه دارد، این کلام غیبی است، حال بعد از ۱۴۰۰ سال شما چشم باز میکنید، بحث تنها ایران نیست که بحث شیعه نیست، بحث مسلمان تنها نیست، میبینید که همه انسانهای آزاده، پیرو هر کیش و هر مذهب و مسلکی که هستند، در ایران خودتان ارمنیها، در ایران خودتان زردشتی ها، در ایران خودتان طوائف دیگر تا اینکه میرسد بزرگترین کشور جمعیت جهان، شبه قاره هند ۷۲ ملت در آن زندگی میکنند اما ملاحظه میکنید آن کلام غیبی پیغمبر اکرم، همه دنیا را فراگرفته است و یک نگاه کنید ببینید در هندوستان چه خبر است، هندوها چه میکنند؟ آنهاکه مسلمان نیستند، نباشد اما جایگاه حسین علیه السلام را پیغمبر به صورت استثنائی اینطور بیان کرده است و چه معجزهای بالاتر اینکه امروز این را ما به طور عیان میبینیم، بقیهاش را با آن درایت و هوشیاری شما مستمعین عزیز و مخاطبیتن ارزشمند و فرهیخته واگذار میکنم.
[۱] بحارالانوار، جلد ۳۶، صفحه ۲۰۵
[۲] سوره مبارکه لقمان آیه ۳۴
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ*اللَّهُ الصَّمَدُ*لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ*وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ
خطبه دوم
بسم الله الرحمن الرحیم
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ قَبْلَ الْإِنْشَاءِ وَ الْإِحْيَاءِ وَ الْآخِرِ بَعْدَ فَنَاءِ الْأَشْيَاءِ الْعَلِيمِ الَّذي لا يَنْسى مَنْ ذَكَرَهُ وَلا يَنْقُصُ مَنْ شَكَرَهُ وَلا يَخيبُ مَنْ دَعاهُ وَلا يَقْطَعُ رَجاءَ من رجاه، والصلاةُ والسّلامُ علی أشرَفِ الاَنبیاءِ و المُرسَلِين محمدٍ صلی اللهَ علیهِ و علی آله الطاهِرین المعصومین، اللهم صلّ علی محمد و علی و فاطمة و الحسن و الحسین و علی بن الحسین و محمد بن علیٍّ و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علیٍّ ابن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و الحسن بن علی و الحجة القائم المهدی صلوت الله علیهم اجمعین، اللهم اغفر للمونین والمومنات والمسلمین والمسلمات و بعد اوصیکم عباد الله و نفسی بتقوی الله.
مجدد خودم و شما عزیزان را به تقوای الهی یعنی مراقبت از سرمایه بزرگ حیات، ارزشهای والای ایمانی، در رعایت حلال و حرام الهی، بسیار مراقبت کنید، ان شاء الله که موفق باشید.
همانگونه که اشاره کردم جایگاه مقدس حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام، در کنار همه انبیاء و اوصیاء و ائمه هداهی، جایگاهی ویژه هست و سمبلی است برای مبارزه با ظلم، استعمار، استکبار، این مسالهای نیست که در این جلسه بین بنده و شما به اسم شیعه، این حرف را عرض کنم، خیر همانگونه که دنیا از شرق تا غرب به هر حال به حسین علیه السلام اینطور نگاه میکند، حال بنده یکی از شرق و یکی از غرب میگویم، عنایت میکند.
استعمار پیر، انگلیس خبیث که به اصطلاح میگفت: «خورشید در سرزمین بریتانیا غروب نمیکند» یعنی بر همه ملتها مسلط است، خون مردم را میمکد، مردم ضعیف هندوستان؛ شبه قاره با سلطه انگلیس، خون مردم را میمکیدند، قدرت جهنمی که به صورت استعماری کشورهای مختلف را زیر سلطه در آورده چه کسی میتواند از زیر بارش خارج شود؟!
آقای مهاتما گاندی، ایشان که مسلمان نیست، هندو هست، باشد اما همین انسان آزادی خواه گفت: «من شبه قاره هندوستان را از زیر ستمگری استعمار غرب به سرکردگی انگلیس، مردم را آزاد میکنم» با چه قدرتی؟، گفت: «به پیروی از از سرور آزادگان جهان حسین بن علی علیه السلام» و این کار را کرد.
از غرب بگویم؟ شما مردم جهان چه شرق و چه غرب، آزاده خواهان عالم منتظر اربعین حسین هستند چرا؟ بدین جهت که از سراسر جهان و از خودِ کشورهای غربی مردم راه میآیند و آنچه که استعداد دارد، سرزمین کربلا پر میشود، «قاصا باهله» از آزادی خواهان جهان چه شیعه باشد و چه غیر شیعه باشد، مسلمان باشد غیرمسلمان باشد، شرقی باشد غربی باشد، فرقی نمیکند همه میآیند، میبینید آن کشیشی که از فلان کشور غربی آمده و یا آن اسقفی که از فلان کشور غرب آمده است ولی وقتی به خاک حسین علیه السلام میرسد، صلیب را کنار میگذارد، خاک حسین علیه السلام را سجده می گند و میگوید: «این ذبیح فرات است که پیغمبران گذشته و عیسی مسیح خبر داده است»، حسین این است.
تمام این حرکتهایی که امروز شروع میشود و شما مردم جلودار این حرکت هستید به برکت پیشوای امین و عادل و نیابت ولایت امام زمان علیه السلام، تمام آزادی خواهان عالم که امروز حرکت میکنند، از هر گوشه دنیا و منتظر اربعین حسین علیه السلام هستند، میدانید دنبال چه آدرسی میروند؟ دنبال آدرس مهدی فاطمه علیه السلام، فرزند حسین چون او بوده است که در پای عدالت و مبارزه با ظلم با همه وجودش ایستاده و این وراثت، همانطور که پیغمبران خبر دادند، پیامبر اکرم خبر داده، در تفسیر قرآن آمده است، در حدیث غدیر آمده است، آن وراثت کریمه به دست مهدی علیه السلام، میرسد و عدل را بر جهان حاکم میکند
اینجاست که باز هم توصیه میکنم به تقوا، مراقب کنید، حال که با حسین علیه السلام اینگونه نزدیک هستید، به هیچ وجه فاصله نگیرید، از خود مراقبت کنید.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَالْعَصْرِ* إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ* إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْر
[۱] بحارالانوار، جلد ۳۶، صفحه ۲۰۵
[۲] سوره مبارکه لقمان آیه ۳۴