خانه / ویژه ماه رمضان / فیلم ویژه ماه رمضان / فیلم / ویژگی های حکومت امام حسن مجتبی(علیه السلام)

فیلم / ویژگی های حکومت امام حسن مجتبی(علیه السلام)


پایگاه اطلاع رسانی ebadi-khj.ir طی سلسله گفتگوهایی در ماه مبارک رمضان به بررسی و تبیین ابعاد مختلف مناسبت های این ایام نورانی می پردازد. در ادامه ی سلسله نشست ها، حجت الاسلام شیدایی از اساتید حوزه علمیه و معاون تبلیغ حوزه علمیه خراسان جنوبی طی گفت و گویی به تحلیل دوران سیاسی زندگی حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام) پرداخته است
بخش اول این فیلم جهت بهره برداری و استفاده عموم علاقه مندان منتشر شد.

جهت دانلود فیلم بر روی اینجا کلیک نمائید.

 

حجت الاسلام مجتبی شیدایی در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی دفتر نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی و امام جمعه بیرجند، ضمن تبریک سالروز میلاد با سعادت امام حسن مجتبی(ع) اظهار کرد: امام حسن مجتبی(ع) طبق منابع شیعه و سنی از جایگاه بسیار والایی برخوردار بوده و هستند.

 

وی افزود: در برخی روایت آمده است که جناب ابوذر یکی از صحابه بزرگ پیامبر اکرم(ص)، در جمعی نشسته بودند و امام حسن مجتبی(ع) وارد شدند، ایشان بلند شدند و بر دستان امام حسن(ع) که کودکی خردسال بودند بوسه زدند؛ برخی از صحابه نسبت به این کار جناب ابوذر اعتراض کردند و گفتند “که در فرهنگ ما چنین رسمی وجود ندارد که مردی برای کودکی از جایش بلند شود و بر دستان فردی خردسال بوسه بزند” جناب ابوذر فرمودند “اگر آن تمجیدهایی که من از حضرت پیامبر اکرم(ص) در خصوص حسن ابن علی(ع) شنیده ام شما نیز شنیده بودید به من اعتراض نمی کردید.”

 

معاون پژوهش حوزه علمیه خراسان جنوبی خاطر نشان کرد: پیامبر اکرم در زمان ها و مکان های مختلفی به فضیلت های امام حسن مجتبی(ع) اشاره می کردند و در برخی روایات نیز آمده است که حضرت محمد(ص) فرموده اند” حَسَنٌ مِنّی وأنَا مِن حَسَن” اگرچه این روایت را در خصوص امام حسین(ع) شنیده ایم اما باید گفت چنین روایتی در رابطه با امام حسن(ع) نیز وجود دارد.

حجت الاسلام شیدایی تصریح کرد: در روایتی دیگر از پیامبر اکرم نقل می کنند که می فرمایند” لو کان عقل رجلا لو کان حسن” اگر عقل و عقلانیت را در شخصیتی مجسم کنیم آن شخصیت حسن(ع) خواهد بود.

 

وی با اشاره به اینکه امام حسن مجتبی(ع) جایگاه شناخته شده ای در میان شیعه و سنی دارند و آن بر کسی پوشیده نیست، ادامه داد: بخش دیگر زندگی نامه امام حسن مجتبی(ع) به زمان خلافت حضرت علی(ع) برمی گردد؛ جایگاه ایشان در این دوره بسیار پرنگ است زیرا یکی از افرادی هستند که مردمان را بر علیه کسانی که جنگ جمل را به راه انداختند فرا می خواندند.

 

معاون پژوهش حوزه علمیه خراسان جنوبی با بیان اینکه امام حسن(ع) همچنین در جنگ صفین نقش محوری داشته اند، گفت: معمولا افرادی که در جامعه دارای جایگاهی هستند و سخنانشان خریدار دارد به تهییج و دعوت مردم می پردازد و امام حسن مجتبی(ع) نیز به دلیل داشتن چنین جایگاهی سخنشان مقبول واقع می شد و باعث می گشت تا افراد زیادی در جنگ شرکت کنند.

 

حجت الاسلام شیدایی ادامه داد: امام حسن مجتبی(ع) فردی است که در زمان حضرت علی(ع) خطبه های نماز جمعه را می خواندند و محبوبیت ایشان زبانزد خاص و عام بوده است.

 

وی مطرح کرد: بعد از دوران خلافت حضرت علی(ع)، مردم عراق و حجاز به این نتیجه رسیدند که تنها فردی که می توانند به او اعتماد کرده و خلافت را به دست او بسپارند امام حسن مجتبی(ع) است.

 

معاون پژوهش حوزه علمیه خراسان جنوبی یادآور شد: البته همگان می دانیم که طبق دیدگاه شیعه، امام از طرف خداوند متعال معرفی می گردد و نص و تصریح ائمه قبل یا پیامبر اکرم است که امام بعد را معرفی می کند اما در بحث حاکمیت و حکومت داری تا بیعت مردم نباشد امام نیز نمی تواند حکومت کند، لذا مردم کوفه آمدند و با امام حسن مجتبی(ع) بیعت کردند.

 

حجت الاسلام شیدایی با اشاره به اینکه برای اینکه جایگاه امام حسن(ع) و شرایط اجتماعی ایشان را بخواهیم بیشتر درک کنیم باید با مردم کوفه بیشتر آشنا شد، ادامه داد: مردم کوفه صاحبان شهری هستند که آن شهر بر اساس فتوحات ساخته شد، شهر کوفه شهری است که فتوحات شرق جهان اسلام به وسیله آن ها صورت می گرفت و فرماندهان و دلیران بسیاری را در خود جای داده بود اما این فتوحات و غنائم سرشاری که به کوفه سرازیر شده بود باعث گشت تا مردم رنگ و بوی دنیا طلبی را به خود بگیرند.

 

وی افزود: مردم کوفه چندان نتوانستند حضرت علی(ع) را همراهی کنند و بعد از جنگ نهروان اعلام کردند که ما دیگر اهل جنگ نیستیم و هرچه فریادهای حضرت علی(ع) بلند شد و آن ها را به جهاد ترغیب می کرد، اما متأسفانه همراهی از جانب آن ها صورت نگرفت لذا امام حسن مجتبی(ع) با چنین افرادی مواجه بودند.

معاون پژوهش حوزه علمیه خراسان جنوبی خاطر نشان کرد: دلیل اینکه باز هم مردم کوفه بعد از امام علی(ع) به سراغ امام حسن(ع) رفتند این بود که چاره ای جز این نداشتند و با خود تصور می کردند برای نجات از تسلط معاویه بر عراق و حجاز باید با فردی بیعت کنند و در میان آن ها فردی که بهتر از امام حسن(ع) باشد وجود نداشت و به زعم خودشان با این بیعت خطر معاویه را از خودشان دور کردند.

 

حجت الاسلام شیدایی تصریح کرد: با گذشت زمان، معاویه با برنامه ها و و دسیسه های بسیاری که داشت به دنبال این بود که جبهه مسلمانانی که در زیر بیرق خلافت امام حسن مجتبی(ع) هستند را تضعیف کند.

 

انتهای پیام/ط

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *