نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی و امام جمعه بیرجند| سید علیرضا عبادی
متن بیانات حجت الاسلام و المسلمین سید علیرضا عبادی نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی و امام جمعه بیرجند در دیدار با مدیرکل و کارکنان گمرک استان مورخ ۱۳۹۶/۱۱/۷
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
أللّهُمَّ وَفِّقنَا لِمَا تُحِبُّ وَ تَرضَی. أللّهُمَّ نَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنْ مُضِلاتِ الْفِتَنِ.
با سلام به امام زمان (عج) و با درود به روان مقدس رهبر فقید انقلاب و سلام و درود به رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران، رهبر مسلمین جهان و سلام به محضر شما عزیزان و همه خدمتگزاران به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران.
روز گمرک را گرامی می‌داریم و در آستانه دهه مبارکه فجر انقلاب و همچنین دهه فاطمیه اول امیدواریم که آنچه خیر باشد خداوند به ما توفیق عنایت فرماید. خیلی خوش آمدید. متشکرم هم از دیدار شما فیض گرفتم و هم فرمایشاتی فرمودید که موجب خوشبختی است و به صورت نسبی گمرک در خراسان جنوبی موفق است. اما به هر حال روز گمرک مربوط به خراسان جنوبی نیست؛ مربوط به گمرک است. بهتان عرض کنم که اهل دقت می گویند که آنچه را که بشر حالا به صورت طرح صنعتی و یا طرح مدیریتی فرق نمی‌کند آنچه که بشر به عنوان ابتکار ارائه می‌دهد، به کار می‌گیرد و عمل می‌کند هیچکدام اینها به معنی صحیحش ابتکار نیست که سابقه نداشته باشد؛ بلکه اینها یک نوع تقلید از نظام مدیریت خداوند متعال [است] که در طبیعت آفریده و لذاست که اسمش را می‌گذاریم کشف؛ می‌گویم مکتشف فلان؛ مکتشف از خود چیزی نمی‌آورد، مکتشف کشف می‌کند؛ یعنی آنچه را که هست کشف می‌کند که حالا در صنعت این فرمول این نتیجه می‌دهد و یا در مدیریت این سیستم این نتیجه می‌دهد. که از جمله مسئله گمرک است؛ خُب خود خداوند در طبیعت این تشکیلات را ایجاد کرده[است]. حالا از همه چیز که بگذریم به خودمان نگاه کنیم؛ به هر حال بدن هر انسانی در جهت فیزیکی تشکیلاتی دارد، محدودیت‌هایی دارد، در عین حال به جهان خارج از خودش ارتباطاتی دارد؛ خُب از جمله واردات دارد که واردات هم از نوع اجناس سخت است، هم از[نوع] نرم؛ یعنی یک چیزهای به فکر و اندیشه ما وارد می‌شود، واردات نرم است؛ یک چیزی هم به بدن فیزیکی ما وارد می‌شود، واردات سخت است.
اینطور نیست که حالا مثل یک قیفی که هر چه در آن بریزید برود پایین، اینطوری نیست؛ بلکه این لقمه غذایی که می‌خواهد بخورد اینطور نیست که بلافاصله ببلعد؛ بلکه در دهن کاملاً کنترل می‌شود، دندان‌ها و با کمک زبان که کاملاً مثل یک کارگر فرز وسایل را می‌ریزد، دندان آن را باز باز می‌کند؛ خُب شاید در آن شن باشد، شاید در آن چوب باشد، شاید در آن مواد دیگری باشد؛ کاملاً بررسی می‌کند، باز می‌کند که ببیند در این بار چه هست، چه خوابیده؛ این تنها این که نیست ممکن است نه سنگی، نه چوبی، نه مواد سخت دیگری که قابل هضم نیست در آن نباشد، اما این کافیه؟ نه؛ چرا؟ به جهت اینکه خداوند ذائقه را قرار داده – حس چشایی- که از آن جهت هم بررسی می‌کند شاید این غذا فاسد باشد؛ طعمش را [بررسی می‌کند] نامطبوع نباشد، یعنی کاملاً این کنترل می‌شود؛ این کار گمرک است. تازه برای اینکه اگر باز هم این دو یعنی چه باز کردنش به وسیله دندان‌ها – بار را باز می‌کند- و چه طعم و مزه‌اش به وسیله چشایی، اگر چنانچه از نوع سمومی باشد که طعم و مزه ندارد و از این گمرک گذشت، رهایش می‌کند؟ نه؛ بلافاصله معده با آزمایشاتی که می‌کند، ترشحاتی که می‌کند، آزمایشش می‌کند وقتی ببیند مسموم است بلافاصله به صورت قی اخراجش می‌کند؛ و اگر از یک مرزی گذشته باشد به وسیله اسهال بیرونش می‌کند پیش از آن که هضم و جذب شود؛ ببین چقدر این حساب شده است، این چقدر حساب شده است؟
همچنان که در واردات نرم مثل تلگرام مثلاً؛ بله فضای مجازی مثل باقی نعمت‌ها، نعمت خداست باید حداکثر استفاده کرد اما اینطور نیست که حالا هر چه به اسم فضای مجازی باشد بگوییم این مطلوب است. هوا، همین هوا مایه حیات است؛ یکی از واردات نرمی که به هر حال وارد بدن می‌شود هوا است، اصلاً دیده هم نمی‌شود؛ اما اگر همینطور که رَد می‌شوی هوای گرم تابستان در یک محیطی هم مثلاً یک خَری مرده، بوی مردار و تعفن همه جا را گرفته؛ تا این بو- هوا هم وقتی وارد می‌شود آنجا هم کنترل می‌شود؛ آنجا هم گمرک دارد- مُردار رسید بلافاصله در ارتباطی که این شامه با مغز دارد و مغز با دست دارد و دست با انگشت‌ها دارد بلافاصله دستورش را صادر می‌کند و دست بالا می‌آید، انگشت‌ها بینی را می‌گیرد و به پا دستور می‌دهد الفرار، محیط را ترک کن؛ می‌کند یا نمی‌کند؟ ببینید اینها چقدر حساب شده است. ما چرا توجه به اینها نداریم.
حالا فضای مجازی که مثلاً انگلیس و امریکا و صهیونیست تنظیم می‌کنند به عنوان مثلاً تلگرام بگوییم آقا هر چه به اسم فضای مجازی باشد، خوب است؛ خُب نتیجه‌اش هم همین است؛ این در حالی است که متخصصان تصریح می‌کنند که ما الحمدالله با توانی که داریم کاملاً می‌توانیم این را جا به جا کنیم و همه آنها را به صورت خودی در بیاوریم که دیگر افکار و اندیشه و فضای جامعه ما دست دشمن ما نباشد؛ کو همت؟ برای بچه‌های فرانسه و کشورهای غربی و اینها شغل ایجاد می‌کنیم، جوان‌های ما بیکارند آنها را به کار نمی‌گیریم که این کارها را خودشان کنند. درست است؟
حالا پس معلوم شد کار گمرک چیست؛ عرض کردم روز کمرگ که مربوط به خراسان جنوبی تنها نیست؛ اما آنهایی که ارتباط با بیرون دارند حالا چه بازارچه‌های مرزی باشد، چه گمرک باشد، چه مناطق آزاد باشد، مشاهده می‌کنید که چه مشکلاتی برای جامعه ما ایجاد می‌کند؛ خُب معلوم است دیگر این همه جنس قاچاقی که می‌آید یا جنس‌هایی که به اسم رسمی می‌آید و کارسازیش می‌کنند اینها که یک چیزی نیست که بار شتر شود از پشت کوه بیاید؛ این همه اجناس و تریلی‌ها و عرض شود که آنچه که از طُرق دیگر وارد می‌شود اینها که از مقامات رسمی وارد می‌شود، خُب اینها چرا کنترل نمی‌شود؟ یا کنترل می‌شود با هم می‌سازند. خُب همانطوری که اگر هوای مسموم، غذای مسموم وارد بدن شود این بدن مریض می‌شود خیلی باید هزینه کند گاهی هم به مرگش منجر می‌شود.
وقتی واردات چه در فضای مجازی، چه در فضای گمرک، چه در بازارچه‌ها، چه در مناطق آزاد وقتی کنترل نشود آنوقت نتیجه‌اش همین می‌شود جوان‌های ما بیکار، بازاری ما دلسرد، عرض شود که بیگانه‌ها حداکثر سوء استفاده می‌کنند، همین است دیگر؛ مریض یعنی چه؟ مریض یعنی بیکاری، مریضی یعنی بی‌هدفی، مریضی یعنی ناامیدی، همین‌های که می‌بینید؛ جامعه می‌شود مریض. این به نفع هیچ کس نیست حتی به نفع آنهایی که سوء‍‌استفاده می‌کنند؛ چه پول‌های کلانی را به جیب می‌زنند، فایده می‌کنند؟ ابدا؛ کار چاق کردن برای بیگانه هیچ وقت فایده نیست ولو برای آن کسی که پول زیادی هم به جیب بزند؛ به ضرر خودش است.
ان شاءالله که موفق باشید، خداوند بر توفیقات و بر تعهدات شما بیفزاید. خُب بالاخره صادراتی که از سطح ایران از این مسیر دارد می‌شود که بسیار هم خوب است، رو به تزاید هم هست الحمدالله. البته آن دیگر مربوط به گمرک نیست ولی آنهایی که ذی دخل هستند باید وقتی از جای جای دور و نزدیک کالای ایران می‌آید و بالاخره از این مسیر صادر می‌شود اما خُب مسئولین زیربط که غیر شما هستند در جهت صادرات بخش صنعتی که در خراسان جنوبی هست، محصولات کشاورزی که در اینجا است، محصولات دام و مرغ و فلان و غیرو که هست، بالاخره با بکارگیری مردم محروم این منطقه، چون بسیاری هستند از مردم مرزنشین و قبایل و غیروذالک که از صادرات فقط همان صدای ماشین – کامیون- و دود و گَردش را می‌بیند، چیز دیگری نصیبشان نمی‌شود؛ امیدواریم همه مسئولینی که زیربط هستند اور را بر اساس عدالت انجام بدهند که وقتی به هر حال منافعی است عادلانه بین همه قشرها انجام شود؛ وقتی سختی و مشکلاتی هم است همه تحمل کنند تا سرفراز باشیم. ان شاءالله که موفق باشید، بنده هم دعاگو شما هستم اجماعاً صلوات بفرستید.