خانه / متن بیانات / ولایت / مشروح بیانات/نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی در ویژه برنامه آغاز هفته وحدت در مسجد النبي(صلی الله علیه وآله وسلم) بیرجند

مشروح بیانات/نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی در ویژه برنامه آغاز هفته وحدت در مسجد النبي(صلی الله علیه وآله وسلم) بیرجند

متن بیانات آیت الله عبادی نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه شهرستان بیرجند پنج شنبه آغاز هفته وحدت در مسجد النبي(صلی الله علیه وآله وسلم) پنج شنبه ۹ آذر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم

« کانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرينَ وَ مُنْذِرينَ»۱

تبریک و تهنیت عرض می کنم میلاد مقدس، عقل کل و هادی سبل و خاتم الرسل محمد صلی الله علیه و آله و سلم و دهه با کرامت وحدت. مراسم خوب و زیبایی است. آنهایی که هفته وحدت تعبیه فرمودند حکیمانه صورت دادند اما بهره برداری از آن به مراسم سالی یکبار هفته وحدت بسیار بهره برداری ناقصی است. باید این گسترش داشته باشد و همگانی شود و هر روز ما روز وحدت باشد. در حالی که دشمنان ما با وحدت تمام مقابل دین ما ایستاده‌اند.

از فرمایشات مولوی فاروقی استفاده کردیم بسیار جالب بود و بنده هم بر همان تاکید دارم. آنچه در احادیث وارد شده وقتی فتنه های مظلم به شما هجوم آورد به قرآن پناه آورید. این آیه کریمه که قرائت کردم این هم وحی است و هم یک نظریه عقلانی و علمی است. خیلی باید از آن استفاده کرد. انسان‌ها، این نوع بشر ممکن است در رنگ، زبان و منطقه زندگی فرق کند و خیلی تفاوت‌های دیگری داشته باشند، این ها همه حاشیه است. آنچه در اصل انسانیت انسان مطرح است مشترک بین همه نوع انسان است. بنابراین وقتی انسان تعریف شد خیرش، شرش، نفعش، ضررش، راهش و سیرش این‌ها همه واحد است.

اینکه گفته می‌شود ارزش‌ها در فلان جمعیت این است، ارزش‌ها در فلان جمعیت چیز دیگری است، بله در آداب تفاوت ممکن است. اما در مسائل اصولی هرگز چنین نمی تواند باشد چون انسان موضوع واحد است، حکم واحد دارد. آنچه در سعادتش، شقاوتش، خیرش، شرش، سیرش و حرکت از مبدأ تا معادش همه باهم مشترک هستند.« کانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً» و به همین دلیل دین در نزد خدا واحد است چون دین نسخه عملی هر انسان برای رشد متعالی و سیر الی الله است، این که نمی تواند متعدد باشد. اصلاً محال است که متعدد باشد. لذا هیچ وقت در قرآن کلمه ادیان نداریم« إِنَّ الدِّینَ » « یَوم الدّین ». بله ادیان هست اما ساخته سلیقه‌های بشری است به خدا و انسان ربط ندارد. تورها و دام هایی است که همواره جلوی راه بشر پهن شده است.

 

« إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلام»۲ اسلام به معنی حقیقی آن یعنی در مقابل هر چه حق شناخته شد، در یک کارشناسی صحیح تسلیم باشد. سلیقه من چیست، من از قوم فلانم و زبان فلانم. تسلیم حق باشد. «  وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْکِتابَ بِالْحَقِّ »۳ حق واقعیت هر امری است. از نظر عقلی هم تعددش محال عقلی است. هر چیزی یک واقعیتی دارد آن با برداشت من و تو هرگز کم و زیاد نمی‌شود.

پیامبران که مبعوث شدند، فلسفه بعثت آن‌ها این است که کاروان انسانیت را تو راه نگه دارند. « فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ »۴.

«در این ره انبیاء چون ساربانند/ دلیل و رهنمای کاروانند»۵. از مبدأی که انسان حرکت کرده تا معادی که می خواهد واصل شود و راهی که می خواهد سیر کند، هر قدمش بیراهه است. همیشه راه یکی است اما بیراهه که یکی نیست. هر جا از راه آدم زاویه پیدا کند، آن می شود بیراهه. فلسفه بعثت پیغمبران این است که انسان‌ها را در راه انسانیت نگه دارند. هم باید به آنهایی که در راه می‌آیند و تسلیم حق هستند و خدا را ولی خود می دانند هم باید آن‌ها را بشارت دهند، مبشرین هستند پیامبران. هم آن هایی که از راه خارج می شوند، پیغمبران منذرین هستند. و از عاقبت خطرناک خروج از راه حق هشدار می دهند.

بنابراین به قرآن پناه آوردن یعنی جوهره مفاهیم وحی را فهمیدن و در پای آن به عبودیت و بندگی خدا که حق است، تعهد داشتن. اما دردهای که در جامعه دیده می شود که پیکره جامعه اسلامی دردمند است، باید معاینه شود. دردش چیست؟ علاجش چیست؟ درد از کجا آمده است؟ چگونه می توان آن را رفع کرد؟ پیداست بازهم باید به قرآن پناه ببرید. همانطوری که در بدن فیزیکی ما میکروب از خارج ورود پیدا می کند و دردها را او ایجاد می کند و باید بر این جهت فکر کنیم، این هم عیناً همینطوری است. خدا پیغمبران را مبشرین و منذرین داده، راهش این است که تو راه پیغمبران بمانی.

آسیب جامعه اسلامی و زوایه ای که پیدا می شود از ناحیه کفار است یا از ناحیه منافقان است و یا از ناحیه ستمگران است و یا از ناحیه جهال است. این ها هستند که نفوذ می کنند و بعد بر جامعه اسلامی مشکل و درد ایجاد می کنند. شرط اول دینداری حذف کفار، منافقان، ستمگران و جهال از تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری در یک جامعه اسلامی است که راه پیغمبران را می‌رود.

« اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنوا يُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النّورِ»۶ راه خدا که راه نور است. باید ملازم این بود و ولایت و بندگی خدا را پذیرفت. « وَالَّذينَ كَفَروا أَولِياؤُهُمُ الطّاغوتُ»۷ اگر ستمگر و طغیانگر و سرکش است سررشته مسلمین را در دست گرفت یقین بدانید که مشکل ایجاد خواهد کرد. چون اداره جامعه ملسمین باید با علم، آگاهی، تقوا و وحی باشد جایی برای طاغوت نیست. اولین شرط این است که باید طاغوت را حذف کرد. یعنی همانگونه که ما در کلمه طیبه « لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللّٰهُ» اول ماسوالله را نفی می کنیم، اگر نفی نشود، نمی توانیم به توحید برسیم.

اول باید هرگونه نفوذ، دخالت، تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری از آن‌هایی که انگیزه دینی اصلاً ندارند و سکولارم است- اسمش هر چه می خواهد باشد- حذف شود. وقتی آن‌ها سرنوشت مسلمانان را بگیرند؛ این همه کشورهای اسلامی اختیاراتشان دست کیست. دست کسانی است که با بیگانگان، کفار و منافقان می‌سازند به اسم حاکمین اسلام. خوب نتیجه‌اش همین می شود.

این همه بر مسلمین ستم می شود، اما  مسلمان بی تفاوت؛ چطور می شود؟ چون رشته مسلمانان دست خود آنان نیست. در حالی که خدا فرموده «  لَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرينَ عَلَي الْمُؤْمِنينَ سَبيلاً»۸ خدا این کار را نکرده است. دست ما است که تسلیم بیگانه می شویم.

اینجاست که در قرآن کریم جهاد مهم؛ جهاد ابعاد گوناگونی دارد که یکی جهاد میدانی و فیزیکی است که مسلم ضایعات زیادی برای خودی و بیگانه دارد. چقدر از خودی باید به شهادت برسد، چقدر از بیگانه باید از میان برداشته شود تا بالاخره کشورهای مثلاً سوریه یا عراق یا کشورهای دیگر بتوانند از لوس بدخواهان مسلمین پاک شود. خیلی هزینه دارد. اما خدای متعال جهاد بزرگی را داده که از خصوصیات آن این است که یک بینی هم  خونی نمی‌شود، اما پیروزی هم هست.

« فَلا تُطِعِ الكافِرينَ وَجاهِدهُم بِهِ جِهادًا كَبيرًا»۹. مسلمین حواسشان را جمع بگیرند و با دشمن را کارشناسی شده تشخیص دهند و عالمانه، آگاهانه و با بصیرت مواضع دشمن و خود دشمن را بشناسند و یکنواخت موضع بگیرند. اطاعت از دشمن نکنند. در قرآن «اطیعو» موارد امر است و«لاطیعو» موارد نهی است. به همین باید عمل شود. خود ما از بیگانه اطاعت نکنیم. این را قرآن مجید «جهاد کبیر» نامیده است یعنی پیروزی را می‌آورد اما ضایعات ندارد.

همواره ضایعات را وقتی تحمل می کنیم که یک عده به اسم مسلمان، ستمگران و جهال و یاغیان را پیش پای خود قرار می‌دهند و نتیجتاً آن‌ها که نفوذ کردند؛ نه به فکر اسلام هستند و نه فکر وحی. تنها به فکر منافع نفسانی خودشان هستند. بنابراین ضایعات را مسلمین هزینه می دهند.

اما اگر از فاسق، کافر، ظالم، منافق اطاعت نشود از دست آنان هیچ کاری ساخته نیست. اگر استکبار جهانی از آن طرف آبها و دنیا عربده می‌کشد مسلم کسانی در منطقه مسلمین دارد که مطیع‌اش هستند بعد می گوید همه گزینه‌ها روی میز است. اما اگر هیچ کسی نداشته، می تواند چه کاری انجام دهد. نقطه درد این است نفوذ تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری. دشمن به وسیله دوست نما ، کافر به وسیله مسلمان نما، مشکلات ما همواره این بوده و هست.

قرآن« لاتطیعو» دارد از که آن‌های که نباید اطاعت نکنیم.« وَجاهِدهُم بِهِ جِهادًا كَبيرًا » این پیروزی بزرگ، یک بینی هم خونین نمی شود. اگر همه بر اساس حکم خدا، دین و قرآن کریم عمل کنند و از بیگانه، ستمگر، کافر، فاسق اطاعت نکنند از دست آنان چه کاری ساخته است. همه تصمیم ها را براساس معیارهای اسلامی بگیریم. این پیروزی کبیر در قرآن است و شامل اقسام و انواع موارد می شود.

امروز در جنگ همه جانبه و تمام عیار قرار داریم یعنی هم به صورت نظامی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی علیه مسلمانان تهاجم می کنند. دشمن از ما بهره می‌گیرد و ما مجری برنامه آن‌ها می‌شویم. این تمثیل را که واقعیت دارد بیان می کنم. یکی از معضلاتی که در دنیا ازجمله کشور ما است، مواد مخدر است. یکی از تهاجمات دشمن است از ۱۵۰ سال قبل که انگلیس آمده هدیه‌اش تریاک و شراب بوده و اکنون تبدیل به موادمخدر صنعتی هم شده است. منبع اصلی آن هم  کنارخود ما در کشور افغانستان است.

اگر در میان خود ما  معتاد و قاچاق فروش نباشد مواد مخدر افغانستان صدبرابر هم  بشود به ما چه ضرری دارد؟  ضرری ندارد به ما ربطی ندارد. این هم تمثیل و هم یک واقعیت است. مسائل سیاسی نیز اینگونه است. اگر ما از سیاست استکباری تأثیر نپذیریم آنها هرگز نمی توانند ورود پیدا کنند. اگر ما به نوای اقتصادی آنان نرقصیم، در امور اقتصادی ما نمی توانند ورود پیدا کنند. شکست خورده هستند. اگر در مسائل اجتماعی و فرهنگی ما از آنان تاثیر نپذیریم – اسلام حکم دارد- وظیفه اسلامی خودمان را عمل کنیم آنان سرجای خود میخکوب می‌شوند. به قرآن پناه ببریدو از آن که قرآن فرموده اطاعت نشود، اطاعت نکنید.

خدا بر توفیقاتتان بیفزاید. این عید بزرگ و نور را و بعثت خاتم انبیاء (ص) را در صحنه عملی، اجرایی، اخلاقی، فرهنگی و سیاسی به منصه عمل بگذارید که به معنی صحیحش بر ما مبارک باشد.  به مراسم قناعت نکنیم  و امر را به جهال واگذار نکنیم. اسلام غنی، سرشار. ما در ایجاد حکومت عملی امروز نظام اسلامی داریم اما در عین حال جنبه عملی اسلامی که هنوز به آن نرسیده‌ایم. یک نظام عملی. یک دولت اسلامی. یک جامعه اسلامی و نهایتاً به تمدن اسلامی برسیم. ان شاالله به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.

۱- سوره بقره، آیه ۲۱۳٫

۲- سوره آل عمران، آیه ۱۹٫

۳- سوره بقره، آیه ۲۱۳٫

۴- سوره بقره، آیه ۲۱۳٫

۵- شیخ محمود شبستری، دیباچه گلشن.

۶ و ۷- سوره بقره، آیه ۲۵۷٫

۸- سوره نساء، آیه ۱۴۱٫

۹- سوره فرقان، آیه ۵۲٫

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *