بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام به امام زمان، و با درود به روانِ مقدسِ رهبر فقید انقلاب و سلام و درود به رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران،رهبر مسلمین جهان، و سلام مجدد و عرض خیر مقدم محضر شما عزیزان و با آرزوی پیروزی نهایی مظلومین عالم، مخصوصاً فلسطینِمظلوم،غزهی مظلوم، لبنانِ مظلوم، اسلامِ مظلوم بر گرگهای بینالمللی.
خیلی خوش آمدید؛ برای بنده چه صبح مبارکی است شما را زیارت میکنم، خدا قوت، خسته نباشید.
علائم و آثاری که از دوران خلقت آدم ابوالبشر(سلاماللهعلیه) حالا چه در احادیث و روایات معصومین(علیهم السلام) و پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآلهوسلم) و چه در اسناد کتب عتیق،جایگاه پنج تن مقدّس و مخصوصاً جایگاه حضرت اباعبداللهالحسین(علیهالسلام) بهصورت استثنا ذکر شده است که از آنچه گفته میشود آدم ابوالبشر گفت وقتی روح در بدنم دمیده شد پنج شبح نورانی دیدم،عرض کردم بارخدایا اینها چه هستند؟ فرمود اینها از اولاد تو هستند، امّا تو را بهخاطر اینها خلق کردم؛ و در بخشی نقل میشود که نام حسین(علیهالسلام) که برده شد قلبِ آدم ابوالبشر به هیجان افتاد، چه رمزی دارد؟
در اخبار قبل از کربلا که از زمان پیغمبر اکرم(صلیاللهعلیهوآلهوسلم) از زبان حضرت امیرالمومنین(علیهالسلام) در جریان حرکت به صفین ذکر شده و از آینده خبر دادند؛ درحدیثی هم که مشهور است رسول اکرم(صلیاللهعلیهوآلهوسلم) فرمود«اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة»،بله تمام انبیاء و تمام اوصیاء و ائمۀ هُدا، همۀ آنها سفینةالنجاةاند،مصباح الهدی هستند؛ بنانعلیه وقتی بهعنوان استثنا از حسین(علیهالسلام) اینطور صحبت میشود، یعنی همه این هستند ولی حسین(علیهالسلام) از همه جداست،این فرمایشات بعد از تاریخ را که ما مشاهده میکنیم و مخصوصاً امروز در جهان، بحث ایران نیست، بحث منطقه نیست، بحث جهان است، اینها بهعنوان معجزۀ زنده است آنچهکه آنها فرمودند قبل از تاریخ تا اخبار و احادیث مستند،اینها امروز بهصورت یک معجزۀ زنده است،غیراز خدا چه کسی میداند چه خواهد شد، صرف اینکه فرزند امام یا پیغمبر است که کفایت نمیکند،پسر نوح هم پسر پیغمبر بود،غیر از خدا چه کسی خبر دارد چنین خواهد شد، و امروز اربعینی که شما میفرمایید این برای بشرِ روی زمین هر دین و آیینی که دارد،امّا وجود امام حسین(علیه السلام) در میان همۀ انبیاء و اولیاء یک استثناست؛ مردمی که به کربلا میآیند آرزویشان اجرای عدالت در میان بشراست، همۀ انبیاء به آن(اجرای عدالت) دعوت کردند که مصداق کامل و بارزش امیرالمؤمنین علی(علیهالسلام) و قیام امام حسین(علیه السلام) برای دعوت همۀ انبیاست؛ مردمی هم که امروز دنبال منجی میگردند و از سراسر جهان به کربلا میآیند،آنها آدرس منجی عالم را که از فرزندان امام حسین(علیهالسلام) است، فرزند نهم امام حسین(علیه السلام) است را از کربلا میطلبند.
آنهایی هم که اشاره فرمودید انسانهای عوضی که در طول تاریخ بودند خیلی کار کردند، از جمله خودِ یزید که بعدها دیگران راه او را رفتند، حالا میخواهد از متوکلعباسی باشد تا رضاشاه کثیف یا صدام یا امروز صهیونیستها باشد، خیلی کارها کردند، اما نه تنها نتوانستند مبارزه کنند بلکه موجب علّو شأن دوستداران امام حسین (علیهالسلام) شدند، متوکل عباسی] زیارت کربلا را [ قدغن کرد، گفت که آب بیندازید و این زمین را شیار کنید و شخم بزنید و بکارید که آثار قبر از بین برود، حائر امام حسین(علیه السلام) که در آنجا دعا مستجاب است، جایی است که از آنجا جلوتر نه گاوهایی که شخم میزدند بیرون میرفتند و نه آبهایی که در زمین انداختند،حائر برای این میگویند دیگر، آبها روی هم بودند و جلو نمیرفت، متوکل عباسی هرکس به زیارت میرفت دستش را قطع میکرد، بعد جلادها جلوی مردم را میگرفتند و میگفتند دستت را بیرون بیاور، دست چپش را گذاشت که قطع کنند، گفت دست راست خودتت را بیرون بیاور، گفت دست راستم را سال گذشته قطع کردید، دست راست ندارم؛ در داخل دستگاه حکومتِ متوکل عباسی یک خانمی بود که سمت و جایگاهی و مأموریت و مسئولیتی داشت، خوب متوکل کار داشت، خانم را احضار کرد، گفتند خانم نیست، محل کارش تعطیل است و درب قفل است، خیلی عجیب است کجاست؟، بعد از چند روزی کنیزش پیدا شد و به او گفت بیا جلو، گفت این خانم کجاست، چند روز نیست، گفت مسافرت است، کجا مسافرت است؟،گفت به زیارت کربلا رفت است، در دستگاه خود متوکل عباسی؛ حالا شما از کجایش میپرسید، وقتی اُسقُف یا کشیش مسیحی از آن کشور اروپایی میآید صلیبش را کنار میگذارد و بر خاک حسین (علیهالسلام)سجده میکند و میگوید این ذبیح فرات است که در کتاب های ما ذکر شده است.
در کنار رود گنگ شهری است مربوط به هندوهای بت پرست، هیچکس آنجا راه نمیدهند،هیچ دینی،مذهبی، مسلکی غیر از آنها وجود ندارد اِلا یک بارگاه، مربوط به چه کسی است؟مربوط به امام حسین(علیهالسلام) است،بههرحال در این مسئله دیگذ نمیشود اظهار نظر کرد، این چیزی است که خودِ خدا پشتیبانش است، کارش نمیشود کرد.
آنچه هم که راجع به جنگ تحمیلی دوازده روزه است،بنده که کارهای نیستم،ولی معدل آنچه که بنده شنیدم و شما شنیدید معدلگیری کنیم،این یک فتحالفتوح است،درتوطئهای که آنها گذاشته بودند و از تجربههایی که هم توطئه بود هم در فرصتهای که گاهی گفته میشود ده ساله این طرح ریخته شده و هم تجربهیشان، من آن تجربهیشان را بهخاطر دارم، در جنگ با مصر و سوریه بود در آن تاریخ سه کشور عربی بودند، آنها بهصورت غافلگیر سران نیروهای مصر را زدند، نیروی هوایی را از کار انداختند و بعد حمله کردند،جمالعبدالناصر دید هیچی برای اجرا ندارد استعفا کرد،من بهخاطر میدهم،آنها چنین خوابی برای ایران دیدند، اما خیلی حساب شدهتر، یعنی تنها زدنِ سران نبود، توطئههای اغتشاش داخلی و ضربههای داخلی و انفجارهای داخلی و پهپادهای داخلی، آنها یک کاری بهخیال خودشان تمام شده میدانستند، اما چه شد، صد و هشتاد درجه عکس آن شد، اولاً آنچهکه آنها به اصطلاح سران را گفتند زدند که همینطور هم بود، تقویتش کردند و فرماندهی کل قوا و آن آمادگی فوری چند ساعته و کارآمدتر، این در حالی بود که برکتِ خون آن شهدا تصور نکنید هدر رفت،«لَوْ أَنْفَقْتَ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مَا أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ»[۱]،اینکه یک مرتبه کشور به یک وحدتِ حرکتِ دفاعی رسید این به برکت خون همان شهداست، اندازه چند لشکر خون آنها کار کرد و دشمن را مستأصل کرد و اگر اینها نبود خیلی مشکلات پیش میآمد، قبل از آنکه مشکلات بیرونی باشد مشکلاتی است که یک عده عناصر جاسوس و اراذل و اوباش و آدمکش و نفوذی که دیدید، بنانعلیه آن کاری که آنها کردند نه تنها به نفع آنها تمام نشد صد و هشتاد درجه نتیجۀ عکس داد و یکی پس از دیگری، چون اینها بسیار هنوز در مسائل امنیتیش به مردم اطلاع داده نشده،خواهد شد، و چه جریانی پیش آمد، چه پیروزی پیش آمد که شاید آثار این پیروزی را در جریانات بعد به ما گزارش بدهند، فعلاً مسائلی است که بالاخره باید برسد، بنانعلیه این جدای از باقی مسائل انقلاب نیست، آن روزی که عراق امام (رحمتاللهعلیه) بیرون کرد و کویت نپذیرفت و در ایران هم که آنطوری بود امام(رحمت الله علیه) تنها بود که بعضیها به امام (رحمت الله علیه) گفتند آقا دیگر کافی است، شما حجت را تمام کردید،امام فرمود اگر من روی آبهای آزاد اقیانوس هم تنها بمانم من راهم را میدهم، و طرحی داشتند که گفته میشد امام را در این جهت بربایند، امام که در کفِ دستشان بود،حالا چه در فرانسه،چه موقعی که برگشتند، چه کسی حفظ کرد جز خدا، این همه جریانات بعدی که آمد، از کودتای نوژه بگیرید تا جریان طبس بگیرید، تا انواع و اقسام مسائل دیگر چه کسی انقلاب را حفظ کرد، اینکه الان واقع شده(جنگ ۱۲ روزه) از جریان طبس معجزهاش بالاتر است و بعد کشف خواهد شد، بنانعلیه مسئله تازهای نیست، یک مسئلهای است که اگر ما ناسپاسی نکنیم ید قدرت الهی انشاءالله این را به پیروزی نهایی خواهد رساند، آنچه هم که بالاخره صهیونیستها یا آمریکا انجام دادند آخرین سرمایهیشان را برای کندنِ گورِ خودشان گذاشتند، انسانیّت از بین رفته و این خیلی تلخ است، اما ملاحظه میکنید خروش ملتهای دنیا را برآورد و امروز طرحهای جدیدی وارد کار میشود که امیدواریم ما هم بیتفاوت نباشیم و در این آزمایشِ بزرگی که برای جامعه بشری هشت میلیارد مردم دنیا پیش آمده، این بیش از گذشته صف حق را از باطل روشن خواهد کرد و مردم دنبال سرنوشتشان را خودشان خواهند گرفت و به این جامعۀ زشتِجهانی که اینها از آن سازمان بین المللِ مسخره،ازآن شورای امنیتِ جنایتکار، از آن دادگاه لاههِ رسوا، دیگر مردم به اینها چه اعتنایی کنند، مردم خودشان باید سرنوشتشان را در دست بگیرند و خواهند گرفت؛«أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ»[۲]،صلوات بفرستید.
[۱] – سوره انفال،آیۀ۶۳ .
[۲] -سوره هود،آیۀ ۸۱٫