شمیم رحمان/ صبر

استَعينوا بِالصَّبرِ وَالصَّلاةِ حرکت از نقص به سوری کمال و از ضلالت به سوی هدایت باید کمک گرفت . کمک به معنی تامش ایاک نعبد و ایک نستعین استعدانت از خداست بنابراین از هر چه کمک بگیریم چه در نظام تکونی و چه در ناظم تشریع شعبه ای است از کمک الهی از جمله این کمک گرفتن از صبر و نماز. صبر مصادیق دارد و از مصدایق بارزش روزه می باشد.صبر و استقامت در راه هدف یک مسئله بسیار قابل فهم است چون حتی مسائل روزمره در همین زندگی دنیا برای هر انسانی بالاخره باید ثبات قدم داشته باشد مشخص است . اما اصل مطلب بالاتر از این استانسان و مشابه انسان اگر مخلوقات دو عالم باشند اختیار دارند آزادی اینجا دارند بالاخره نمرش را پای ورقه ا خودش می نویسند و آن برخاسته از اعطایی است که یک موهبتی است که خداوند به نام اراده داده است و عزم با اختیار خودش تنها می تواند در هر لحظه ای یکی را انتخاب کند از چند تا ناشماری- بعد از آن که زندگی اش تمام شد خط سیرش انتخاب با خودش است پای این نمره و پاداش می گیرد- عاملش ثبات قدم است در آن چه مکه تشخیص داده است اراده انسان در سر دوراهی تعیین کننده است اراده آثار وضعی دارد یعنی خدابه گونه ای آفریده است عزم و اراده در انسان به گونه ای است که اگر با عزم و اراده کاری را انجام دهد در خودش آثاری به وجود می آید این آثار گاهی صرفا آثار عارض بر آن است و گاهی برای وصول به هدف زایینده کمالات است .