نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی و امام جمعه بیرجند| سید علیرضا عبادی
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله و الصلاه و السلام علی رسول الله و علی آله آل الله و لعن دائم علی اعدائهم اعداءالله.با سلام به امام زمان و با درود به روان مقدس رهبر فقید انقلاب و سلام و درود به رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران رهبر مسلمین جهان سلام مجدد و عرض خیر مقدم محضر شما و همه سنگرنشینان علم و ایمان. عرض تبریک و تهنیت ایام مخصوصاً میلاد پر برکت حضرت مهدی صاحب الزمان سلام الله علیه. خیلی خوش آمدید قدم شما مبارک است.
خُب؛ پیدا است در انقلاب اسلامی آن چیزی که پرچم دار این انقلاب و جلودار این کاروان است به نرم افزاری برمی‌گردد که دین است و پرچم داری آن با حوزه های علمیه است چون این ها برای دنیا حرف دارند بقیه همه که همه اش به جا است و مقبول و مطلوب است حالت اجرایی و سخت افزاری را دارند اما آن چیزی که برای دنیا حرف دارد، حوزه علمیه است، آن چیزی که این تولید را به عنوان ضروری ترین مسئله به عهده دارد حوزه‌های علمیه است، بقیه مصرف کننده هستند. دشمن ها هم کاملا توجه به این جهت داشته اند. بالاخره از پانصد سال قبل که اروپای وحشی که قبل از آن هم همان بوده در جنگ های صلیبی اما در دویست سالی که به کشورهای اسلامی دست دراز کردند طرحشان بوده برنامه‌شان بوده؛ چون واقعا در تخریب و فساد، فوق تخصص هستند. گلاد استون مسیحی قرآن کریم را روی دست گرفت و در مقابل لُردهای بریتانیا گفت: که ما باید بر جهان مسلط بشویم، اما یک مانعی جلوی ما هست؛ آن مانع چی است ؟ قرآن را نشان داد و گفت این مانع ماست. خوب طرح چیست؟ طرح این است که این را باید جمع کرد، جمع کرد یعنی چی ؟ یعنی مجلدات قرآن را از بین مسلمان ها جمع کرد؟! قطعا نه! این نشدنی است بلکه فرهنگ قرآن را باید برداشت. و لذاست که کار آن ها تضعیف حوزه های علمیه بوده که عمده اش ایران بوده و عراق و باقی هر یک در جای خودش . رضا خان پلید را که آوردند به صورت علانیه درب حوزه ها را بستند مناقب اهل بیت علیهم السلام را ممنوع کردند، حجاب را از بین بردند، بالاخره ارزش های دینی {را نابود کردند } و بعد هم برنامه های شیطانی و تبلیغی و فسادهای علانیه و فاحشه‌خانه‌ها را راه انداختند.
گفته می‌شد در آخرین برنامه هاشان که به قول کارتر اینجا جزیره امن‌شان بود، کارشناس‌هایشان می گفتند: دیگر امکان ندارد که اسلام به عنوان یک رقیب در مقابل ما بایستد، مثل آدم پیری است که نفس های آخرش را می‌کشد. خب این محاسبات آن ها بود « وَمَكَرُواْ وَمَكَرَ ٱللَّهُ وَٱللَّهُ خَيرُ ٱلمَكِرِينَ »[۱] و در یک چنان شرایطی که ما به خاطر می دهیم شرایط را و جامعه را و سلطه بیگانه ها را توسعه فساد را و بعد از رضاخان پلید حوزه ها با چه حال ضعیفی بودند، چه از نظر کمیت، تازه قم با آن عظمت دو هزار طلبه داشت! کیفیت ها هم جز در یک بخش خاصی که خیلی عالی بود بقیه آسیب پذیر بودند، ریزش ها زیاد بود. اینجا همه‌اش شاید هفتاد هشتاد طلبه بودند اما در چه سطحی ؟! خوب در محاسبات آن ها درست بود و کار تمام بود اما در نزد خدای متعال نه، کار داشت شروع می شود. با اینکه حالا در گذشته در سلطه انگلیس با عراق چه کردند با نجف چه کردند، جای خودش، بعد از انقلاب هم آسیب هایی که به حوزه نجف رساندند و چه علمایی را چه مراجعی را قتل عام کردند و آثاری که برای آنها گذاشتند.
اما با همه این حرف ها در بسیاری از موارد که محصولات حوزه علمیه عرضه شده به جهان، چه خارج از ایران چه در ایران چه در عراق و… واقعا دست قدرت الهی را انسان مشاهده می کند.
شاید حدود یک سال قبل بود حالا اسقفی بوده یا کشیشی بوده از مصر آمده بود که در رسانه ها ذکر کردند، خوب او از کنار «جامع الاظهر» مصر می آمد از یک کشور منزوی که نبود کشوری که به هر حال پایگاه علمی بوده است از دوران های دور از زمان فاطمیون، به ایران آمده و رفته بود قم و بخشی را از آن چه را که در تخصص های امروز در حوزه وجود دارد را دیده بود؛ خیلی شگفت زده شده بود و تصریح کرده بود که آن چیزی که برای تمام دنیا حرف دارد حوزه علمیه شیعه است، حوزه حرف دارد برای گفتن، پرچم دار این قضیه است. بله مشکلات هست موانع هست اما بسیاری از این مشکلاتی که در نسل جدید مطرح است، اینها نه تنها مشکلات نیست، بلکه در واقع یک دوره هایی است که از تحمّل و صبر و توکّل و سختی همواره حوزه های علمیه در کنار تلاش های علمی خودش از آن بهره مند بوده، یعنی خود سختی ها یک آموزش بوده برای اهل علم. و لذا است که این قضیه را باید حتما هم به صورتی باشد که حوزه های علمیه به خاطر کمبودها عقب نماند، هم روحیه‌ی رفاه و بی تفاوتی پیدا نکنند. این شرط هست که آن وراثت کریمه سیر سلوک، وسیله تحمل سختی ها، این باید کاملا برای نسل های بعدی روشن باشد که استقبال کنند از مشکلات نترسند از مشکلات. بسیاری از بزرگانی که به هر حال از ناحیه منابع ائمه معصومین علیهم السلام بودند و هستند، اینها در مشکلات بزرگ شدند و اگر آن مشکلات نبود به این اندازه از اوج معنویت دست پیدا نمی کردند. و خوب شما در این باره بهتر از بنده به تاریخ وارد هستید.
به هر حال ما که از دست ما هیچ کاری ساخته نیست هم آرزو داریم هم دعا می کنیم در تسریع در توسعه در تعمیق نسبت به این مسئله اصلی جامعه بشریت چون دین مربوط به یک کشور نیست بلکه مربوط به جامعه بشریت است. دنیایی هم که امروز در این شرایط با هشت میلیارد جمعیت قرار گرفته و تفکر کثیف شرک آمیز بلکه کفر مطلقِ لیبرال دموکراسی که درست نقطه مقابل تعلیمات انبیاء است، اینها بشر را به کجا رساندن از بی دینی؟! و امروز هیچ جای دنیا امن نیست و شرط اولیه موفقیت در هر کار اول امنیت است، و امنیت، اول باید امنیت فکری باشد که مکتب اهل بیت علیهم السلام را تضمین می کند بعد نوبت به امنیت های دیگر برسد.
بنده هم دعاگوی همه شما هستم؛ ایّدکم الله و ثبتکم الله بالقول ثابت فی الحیاة دنیا و فی الآخرة. صلوات .
۱۴۰۳/۱۱/۲۹
[۱] سوره مبارکه آل‌عمران/ آیه۵۴