بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام به امام زمان و با درود به روان مقدس رهبر فقید انقلاب و سلام و درود به رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران، رهبر مسلمین جهان و سلام مجدد به محضر شما عزیزان و همه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران. تبریک و تهنیت میلاد مقدس حضرت اباعبدالله الحسین سلام الله علیه و روز پاسدار و تهنیت سرفرازی غزه مظلوم، فلسطین مظلوم، لبنان مظلوم و شکست مفتضحانه استکبار غرب در یک جنگ بسیار نابرابر، یک جنگ بین المللی علیه باریکه غزه. اما خدای متعال چه عزتی داد در پایه صبر و مقاومت و به دشمنان حق چه ذلتی که ماهیت کثیفشان را برای همه عالم بیش از پیش روشن کرده.
«أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَابِيًا وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ»[۱] باران می ریزد ظرفیت های زمین پر می شود، آب راه می افتد، سیل خروشان [جاری میشود] اما بالای این آب را فقط کف رود پر کرده آب دیده نمی شود؛ مشابه این در ذوب کردن فلزات گران بها و آن کفی که بالای آن را می گیرد است، اما آن کف نابود می شود و آنچه که می ماند حق است. پیروزی یعنی انسان در هدف قرب الی الله که در میدان حق و باطل آزمایش می شود، بتواند بر حق مقاوم باشد، پیروزی یعنی این. همه امور از بین می رود اما آن چیزی که می ماند حق است که می ماند.
قرآن مجید برای اتمام حجت بر همه بشر یک سوالی را مطرح کرده است و از همه حریف ؛ از هر اسبابی که دارد و در هر زمانی که هست خواسته است؛ این گوی و این میدان، آن [خواسته]چیست؟ «وَإِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَادْعُوا شُهَدَاءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ»[۲] و آن این است که ، این همه جنگ ها و این همه قتل ها و این همه ویرانی ها برای چه هست؟ برای تسلط! خب یک کار آسان تر را انجام بدهید و آن چیست؟ یک سوره مانند سوره های قرآن بیاورید، ما دست از همه ادعاها برمی داریم. هزار و چهارصد سال این مطلب در میدان فریاد می کشد و حریف می طلبد اما حریفی وجود ندارد.
عیناً مشابه همین؛ این قرآن کریم است، قرآن ناطق هم امام معصوم است، شما عیناً همین را درباره حضرت امام حسین علیه السلام مطرح کنید! یعنی دنیا اگر ادعایی دارد در صحنه مبارزه حق و باطل، یک حسین دیگر در طول تاریخ زمان معاصر و در عرض جهان زمین و زمان اگر می تواند یک حسین دیگر نشان بدهد. یعنی یک شخصیتی که حقانیتش و تاثیرگذاریاش بر همه جهان است؛ یعنی حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام که خب شما که ارادت دارید اما اینکه منحصر به شما نیست، در جامعه اسلامی باقی مسلمان ها هم به حسین علیه السلام عرض ارادت می کنند. در این خلاصه میشود؟ هرگز؛ بلکه همان طور که شما بر حضرت اباعبدالله الحسین جلسه عزاداری و توسل دارید ارمنی های مسیحی هم برای امام حسین عزاداری دارند توسل پیدا می کنند و حاجت می گیرند. نه؛ بت پرست های هند! اما وقتی نوبت به حسین علیه السلام می رسد ، آنها گاهی می بینید که بیش از من و شما در توسل و عزاداری حسین علیه السلام شرکت می کنند، تازه در این ها خلاصه نمی شود.
شما مستحضر هستید از پانصد سال قبل استعمارگران اروپای وحشی به جان انسان ها افتاده اند، تمام فتنه ها و بلاها و غارت ها مربوط به اروپای وحشی است. ایالات متحده امریکا هم اروپایی ها هستند که مردم بومی امریکا را قتل عام کردند حدود هشتاد تا صد میلیون نفر را قتل عام کردند و روی قبرهای آنها ایالات متحده ساخته اند. هنوز هم قبرهای دسته جمعی در جریانات اخیر[ کشف شده است] که کلیسا هم همراه آنها بوده و به اصطلاح عذرخواهی هم می کند.
بریتانیا، روباه دزد، روباه پیر، روباه مکار که می گفتند آفتاب در مستعمرات بریتانیا غروب نمی کند! یعنی چه؟ یعنی بر همه دنیا مسلط است و کارش هم چپاول و قتل و جنایت و شکنجه و دزدی است. آفتاب در مستعمرات بریتانیا غروب نمی کند!!! یکی از جاهایی که به شدت غارت کردند هندوستان بود شبه قاره هندوستان. آقای مهاتما گاندی، اینکه میگویم مسئله امام حسین علیه السلام تنها در عزاداری و توسل به امام حسین تمام نمیشود، بلکه [ اعتقاد به مکتب امام حسین علیه السلام] در مسائل سیاسی و نظامی هم وجود دارد؛ آقای مهاتما گاندی یک هندوی بت پرست است و شاهد است که انگلیس استعمارگر در آن تاریخ خون مردم را مکیده که سر پا نمیتوانند بایستند. چه گفت؟ گفت: «من شبه قاره هند را از سلطه انگلیس آزاد می کنم». عکس او را دیدید یک مشت استخوان بیشتر نیست! خُب؛ آقای گاندی شما با چه قدرتی چنین کاری را ادعا می کنید؟ دنیا در شر اینها گیر کرده شما میخواهید چه کار می کنید؟! گفت: من به پیروی از سرور آزادگان و امام سوم شیعیان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام، هندوستان را آزاد می کنم. و این کار را کرد! ببینید؛ آیا دنیا یک امام حسین دیگر دارد؟.
یک شهری هست در کنار رود «گنگ» که آن جا از جهت مسلکی مخصوص هندوها است و هیچ دینی را هیچ مسلکی را، راه نمی دهند، مخصوص خودشان است؛ چون آن رودخانه برایشان مقدس است و در آنجا غسل خاصی را انجام می دهند، هیچ کس را در آنجا غیر از هندو راه نمی دهند الا اینکه یک بارگاهی در همان شهر به نام حضرت اباعبدالله الحسین هست، که مقدس است.
الان هم که نگاه می کنید می بینید سرنوشت آینده جهان برای خلاصی از استعمارگران در امتداد هزار و چهارصد سال، از سال ۶۱ هجری تا امروز می گذرد امروز هم مردم مسلمان و غیرمسلمان حالا می خواهد زرتشتی باشد، میخواهد ارمنی باشد، می خواهد مسلمان باشد با هر مذهبی که باشد، می خواهد بت پرست باشد، اما به عنوان یک سمبل برای حق و عدل. ببینید برای هیچ پیغمبری و برای ائمه دوازده گانه و چهارده معصوم علیهم صلوات الله، برای هیچ کدام اربعین نمی گیرند، شما تا به حال دیده اید؟ إلّا برای امام حسین علیه السلام. چه رمزی در این جا هست؟! آن هم در امتداد هزار و چهارصد سال می بینید مردم دنیا، بحث یک کشور و یک ملت و یک قوم که نیست، مردم دنیا از کشورهای مختلف با دین و آیین و مذهب و مسلک مختلف از اطراف جهان حرکت می کنند که خودشان را به کربلا برسانند، حالا مثلاً کربلا استعداد و گنجایش بیست و پنج میلیون نفر یا حد اکثر سی میلیون نفر را دارد، بقیه هم در شهر و کشور خودشان به عنوان اربعین حسینی علیه السلام مراسم دارند. گفتم هیچ پیغمبر هیچ امامی اربعین ندارد. اما در روایات نسبت به اربعین حسینی وقتی می خواهد شیعه تعریف شود، پنج خصلت برای شیعه معرفی می شود که یکی از آنها زیارت اربعین است! شما را به خدا ببینید؛ اینجاست که می بینید احادیثی هم که راجع به حضرت امام حسین علیه السلام هست با بقیه فرق می کند. این احادیث هم که تنها مال ائمه جانشینان پیغمبر آخرالزمان نیست، در کتاب های عتیق مثل کتاب ادریس حتی مستند به آدم ابوالبشر، اینها سند دارد. جایگاه امام حسین علیه السلام یک جایگاه ویژه است.
آن وقت مهم ترین آزمایش در زمان ما اسمش را هر چه که می خواهی بگذار، اما از دور دنیا می آید حتی آن کشیش آن اسقف مسیحی از کشورهای غربی می آید به خاک کربلا که می رسد صلیب را کنار می گذارد و بر خاک حسین سجده می کند و می گوید این ذبیح فرات است و مقدس است. که خب در این باب حرف بسیار است بنده هم مسلماً اهلیتش را ندارم، این کار آدم های بزرگ است که بتوانند معنای آن را دربیاورد. «اِنَّ الحسینَ مِصباحُ الهُدی و سَفینةُ النَجاة »[۳] در این حدیث پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله و سلم دقت فرموده اید حتما خیلی بیش از گوینده، ببینید؛ همه پیغمبران « سَفینةُ النَجاة» هستند همه آن « مِصباحُ الهُدی» هستند، همه ائمه مصباح الهدی و سفینة النجاة هستند. اما وقتی در حدیث پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و سلم این[مطلب] را برای شخص حسین علیه السلام تبیین می فرماید معنایش چه می شود؟ معنایش این است که مقام همه به جای خودشان محفوظ، اما آن کسی که بشر را نجات می دهد و به صورت فراگیر، نور او همه جهان را روشن می کند، او حسین علیه السلام است. این یک جایگاه ویژه است.
آن وقت این را می خواهم عرض کنم که چنین روزی را که میلاد مقدس حضرت امام حسین علیه السلام چقدر زیبا و چقدر بجا، بجا از چه حیث؟ از حیث «سنخیت»! . به حسین چه کسی نزدیک تر است؟ هر کسی که «سنخیتش» با حسین بیشتر است. این به ظاهر نیست چون سنخیت حرف اول را می زند.
« ذره ذره کاندرین ارض و سماست/جنس خود را هر یکی چون کهرباست * ناریان مر ناریان را جاذباند / نوریان مر نوریان را طالباند»[۴] . سنخیت خیلی مهم است.
حالا میلاد مقدس حضرت امام حسین علیه السلام شده چه روزی؟ روز پاسدار. بر چه اساس؟ بر اساس سنخیت. یعنی آن روزی که می خواست با توطئه هایی که پشت سر آن رومیان بودند(همان غرب) که بر این حرف دلیل دارم. که در آن زمان برای از بین بردن اسلام «رومیان» بودند «قیصر» بود. چقدر در همین صحبت های معمولی شنیدید آقایان علما سخنرانان روضهخوان ها، مثلاً می فرمایند که حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام که شهید شد، با چه زهری شهید شد؟ با زهری که قیصر روم به دست معاویه داد و او با نفوذی که داشت به خورد امام حسن علیه السلام داد. یعنی کاملاً روم ، صلیبی ها پشت این مسئله کمین داشتند. این طوری بوده است دیگر.
خود واقعه کربلا؛ به نظر شما طرح واقعه کربلا را چه کسی ریخته؟ بله آن نیرویی که تحت نفوذ بیگانه بوده دستگاه بنی سفیان بوده بنی امیه و مخصوصاً شخص معاویه. معاویه یک مشاور داشت در یک قالب دیگری محسوس نبود، به نام« سِر جون»، سر جون رومی یعنی یک کارشناس در یک قالب خاصی آمده است در دستگاه معاویه و به معاویه مشورت می دهد. تمام این صحنه کربلا در طرح «سر جون» رومی آمده. و حتی وقتی معاویه می خواست از بین برود، سر جون، یعنی عامل مشاور رومی و غربی و صلیبی او از معاویه مهر و امضا گرفت و در انجام این طرح بعد از معاویه، پیش یزید آمد و با اینکه رابطه بین یزید و ابن زیاد به خاطر بلند پروازیشان خوب نبود، و به یزید گفت: این مهر و امضای پدرت است و شما گرچه با «ابن زیاد» با هم مشکل دارید و او حاکم بصره است و از دوران پدرت با او مشکل داری، اما شما موظف هستید با حفظ سمت حکومت بصره، حکومت کوفه را هم به ابن زیاد واگذار کنید چون از شخص دیگری این کار بزرگ ساخته نیست. و در نتیجه جریان کربلا را رقم زد. بعدها از واقعه کربلا که اسرای آل رسول صلی الله علیه و آله و سلم را به شام بردند، نگهبانای تشکیلات یزید، سربازان رومی بودند نه مسلمان. که وقتی این اسراء را زیر یک سقف مشرف بر تخریب بردند و این ها از آنجا خارج شدند، آنها با زبان رومی با هم صحبت می کردند و می گفتند: اینها را ببین که خیال می کنند زنده خواهند ماند و از زیر این سقف در شرف تخریب بیرون می روند در حالی که همه این ها کشته می شوند. آنها که به زبان رومی صحبت کنند می کردند اما امام سجاد علیه السلام زبان آن را می فهمید که این ها چه می گویند. حتی نگهبانهایشان هم سرباز رومی بودند! نفوذ بیگانه! که من در تاریخ دیدم، روزی که معاویه در جنگ صفین از یک دروازه شام لشکرش برای جنگ با حضرت علی بن ابی طالب به سمت صفین می رفت، از دروازه دیگر شترهای بار هدایا به سمت روم می رفت.
درست این نسخه ای که شما الان مشاهده می کنید همین نسخه ای که استعمارگران و صلیبی ها با اسلام می جنگند. ببینید این تناسب را، روز پاسدار به که می گویند؟ این نسخه دقیقاً همان نسخه است که، « کُلّ أرضٍ کربلا و کُلّ یوم عاشورا و کُلُ شهرٍ محرم» بنابراین کربلا یک نقطه جغرافیایی نیست و عاشورا یک نقطه تاریخی نیست، بلکه تفکر و جریان است؛ امروز همان جریان کربلاست. یعنی تک تک شما سربازان امام حسین علیه السلام هستید که البته طبق اخبار و بشارت هایی که داده شده، اگر باقی اموراتمان درست شود، امیدواریم که این به پیروزی نهایی حق بر باطل بیانجامد و آن تمدن صحیح اسلامی و به رهبری حضرت مهدی سلام الله علیه حاصل شود.
و السّلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
۱۴۰۳/۱۱/۱۴
[۱] سوره مبارکه رعد/ آیه ۱۷
[۲] سوره مبارکه بقره/ آیه ۲۳
[۳] بحرانی، مدینة المعاجز، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۵۲.
[۴] مثنوی مولوی