بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام به امام زمان و با درود به روان مقدس رهبر فقید انقلاب و سلام و درود به رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران رهبر مسلمین جهان و سلام مجدد به محضر شما عزیزان و همه خدمتگزاران به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و با عرض تبریک ایام از قربان تا غدیر و دهه مبارکه امامت و ولایت،یاد و خاطره همه شهدای راه حق و بالاخص شهدای عزیز خدمت شایسته و آرزوی پیروزی مظلومین عالم و بالاخص فلسطین مظلوم، غزه مظلوم بر گرگهای بین المللی؛خیلی خوش آمدید خداقوت، هم از دیدار شما بهرهمند شدم هم از فرمایشات شما.
بالاخره مسائلی است که باید متقابلاً مردم با خدمتگزاران عزیز و خدمتگزاران با مردم عزیز ، متقابلاً همکاری کنند، چون همه یکی هستند یک خانواده هستند. خوب تولید بیشتر، تولید شایسته، کار مسئولین محترم است که انجام هم میدهند.
در مصارف شخصی، مصرف معتدل، مناسب، این همکاری مردم است ، باید همکاری داشته باشند ؛ مشاورههایی هم که قراردادی است چیزای خوبی است، اما به صورت ریشهای باید چه باقی نهادها و بیش از همه نهاد خانواده، که اینها بیشتر در جنبههای دینی و اخلاقی دارد که از اسراف و تبذیر انشاءالله خودداری بشود به حد نیاز.
قناعت به معنی کم مصرف کردن نیست درست مصرف کردن است، خیلی جاها میبینید که مصرفی است که اصلاً نیازی نیست ،که در لسان دین به آن تبذیرگفته میشود، تبذیرگناهش از اسراف بدتر است، اسراف زیاد مصرف کردن است تبذیر ریخت و پاش کردن است دیگر فرقی نمیکند میخواهد در برق باشد، در آب باشد،در بنزین باشد فرقی نمیکند.
در روایت داریم که میپرسد: این اسراف که ممنوع است، یا تبذیر چیست؟ میفرمایند این که لیوان آب را تا نصفه [میل کردهاید] ، بعد دیگر نیازی ندارید، این را دور بریزی اسراف یا تبذیر است، نباید دور بریزید چرا دور بریزید.
حالا در مصارف مختلفی که آب و برق دارند و عوارض و لوازمی که هست ، ملاحظه میکنید،خیلی جاها از کشور به دلیل مصرف بیرویه ، سفرههای آب زیر زمینی آسیب دیده و نتیجهاش فرونشینیهایی است که اگر آن به شهرها هم سرایت کنند خیلی هزینه دارد.
اینها به کارهای سلیقگی برخورد میکند، گاهی یک مدیر، عوض اینکه علمی عمل کند، بر اساس دانش عمل کند، سلیقگی عمل میکند، ما از این آدمهای کم تجربه داشتیم، حالا چه در استان خود ما ، چه در کشور ، فرقی نمیکند، بدون اینکه محاسبه کند که واردات آب چه اندازه است، سفرهها دارای چه استعدادی هستند، مجوز حفر چاه دادهاند، نتیجهاش چه شده است؟ نتیجهاش این شده است که قناتهای مردم خشک شده و خودشان هم امنیت ندارند به جهت اینکه هر چندی گفته میشود که مصرف آب را کم کنید، خوب کشاورزی یک چیز حساسی است، حالا اگر آب رو کم کنید، اگر آب را به تأخیر بندازید ، محصولش نابود میشود، خوب او چکار کند؟چه کسی مقصر است؟ خوب اگر این واقعاً کارشناسی شده میبود و بر اساس سلیقه بعضی از افراد نمیبود ، وقتی در این قسمتهای شرقی و جنوب شرق ، که خشک یا نیمه خشک است ، کسانی متقاضی چاه بودند، میگفتند : اگر واقعاً شما میخواهید کشاورزی کنید تشریف ببرید در غرب کشور که آبها از مرز میرود بیرون ، این جمله بود، اما این سفرهها آسیب نمیدید ، این قناتها تا خشک میشد از آن طرف آبها از کشور بیرون میرفت ، تا همین سالهای اخیر،که البته در سالهای اخیر خیلی خوب کار کردند.
اما نه حالا پسرخاله اش بوده، خویشاوندش بوده، سلیقهاش بوده نمی دانم برای کسانی که هیچ حقی نداشتند، مجوز چاه دادهاند، چرا داده اند؟چه کسی مسئول است؟ آسیبهایی که در آنجا بوجود میآید به عهده چه کسی است؟ حتی در خود استان ، میبینید در جایی که اصلاً استعداد ندارد این کار را میکنند، مجوز میدهند از آن طرف در دُرح که آب هم از روی زمین بسمت افغانستان میرود ، هم از زیر زمین، سطح آب هم بالاست؛ در ظرف این چهل و پنج سال آنها امتیاز ندادهاند.
اینها اسمش را چه باید گذاشت؟ حالا شاید در آیندهها که بعضی کارها شروع شده شاید اصول شرایط تغییر کند؛ همین تجربه آبرسانی دریا، شیرین کردن آب یا اگر در تجربه آبهای ژرف به نتیجه درستی برسند، واقعاً از آبهایی که از زیر سیبری از زیر زمین میرود به دریای آزاد، راهی پیدا کنند آن خیلی چیز جالبی است، هم آبش کیفیت دارد، و هم به جایی ضرری ندارد؛ و در واقع آب دریاست ، پیش از آنکه به دریا برسد ، اگر این کار بشود شاید این کارها بشود و شرایط تغییر کند و از این بن بستها بیرون بیائیم.
کما اینکه مسئله برق و مصارف صنعتی دارد، مصارف خانگی دارد، مصارف چاه و تولید آب دارد، از قبیل خراسان جنوبی و این همه شرایط آفتاب مناسب که خوب در بعضی جاها کم و بیش اجرا شده است و این باید توسعه پیدا کند ، که چاههای کشاورزی همکاری کنند، راهنمایی کنند، طوری باشد که چاههای کشاورزی مستعد متکی به خودشان باشند، از زمین و آفتاب بازصحرا استفاده کنند و بالاخره از نیروهای تجدید پذیر استفاده کنند،اینها ممکن است درآینده شرایط را تغییر بدهد ،اما هنوز در آن شرایط گذشته هستید.
خوب، بحمدالله امسال به نسبه بارانهای زیادی در کل کشور و از جمله در اینجا آمد و از یک خطری که پیشبینی میشد به لطف خدا جلوگیری کرد .
به هر حال آنچه که همواره باید باشد و همواره رهبر معظم انقلاب هم روی آن تأکید دارند و شما اصلاً کارتان هست، دانش بنیان بودن است، نه هرگونه سلیقه، این خیلی کار مهمی است.
امیدواریم که با تلاشی که میکنید، با زحمتی که میکشید و مردم با هماهنگی در مصارف شخصی که از نظر مصرف، مصرف معقول داشته باشند، ما صادرات داشته باشیم، نه اینکه حالا هر چیز تولید میکنیم مصرف کنیم این منحصر به این نیست؛ بله آن نظام علمی طبیعی ملاحظه کنید یک حشره مثلاً زنبور عسل تولیدش بر مصرفش بیشتر است و لذاست تا تاریخ نشان میدهد دیگران هم از تلاش او کامشان شیرین شده است؛ اما همهاش تولید کنیم مصرف کنیم این هنرش چیست؟ دیگر فرق نمیکند میخواهد گفتم بنزین باشد، برق باشد،میخواهد آب باشد، میخواهد پارچه و لباس باشد، بالاخره هر چیز تولید کنید مصرف کنید، اینکه درست نیست.
در مسائل شخصی قناعت کردن یعنی درست عمل کردن و برای اینکه یک کشور ثروتمند ایجاد کنیم بقیهاش را صادر کردن؛ اینها هنر است.
بنده هم دعاگوی همه شما و همه خدمت گزاران هستم به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.