نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی و امام جمعه بیرجند| سید علیرضا عبادی
خطبه ی اول
السلام علیکم و رحمه الله و برکاته
بسم الله الرحمن الرحیم
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ قَبْلَ الْإِنْشَاءِ وَ الْإِحْيَاءِ وَ الْآخِرِ بَعْدَ فَنَاءِ الْأَشْيَاءِ الْعَلِيمِ الَّذي لا يَنْسى مَنْ ذَكَرَهُ وَلا يَنْقُصُ مَنْ شَكَرَهُ وَلا يَخيبُ مَنْ دَعاهُ وَلا يَقْطَعُ رَجاءَ من رجاه، والصلاةُ والسّلامُ علی أشرَفِ الاَنبیاءِ و المُرسَلِين محمدٍ صلی اللهَ علیهِ و علی آله الطَیِبین الطاهِرین المعصومین و بَعدُ اُوصِیکُم عِبَادَ الله و نَفسِی بِتَقوی الله.
خودم و شما عزیزان را به رعایت تقوای الهی در این چند روزه دنیای فانی و اینکه بزرگترین زاد توشه راه آخرت تقواست، از خدا کمک بخواهیم و مواظب خودمان باشیم در همه امور،حرفی می‌گوئیم، حرفی می‌شنویم، لبخندی می‌زنیم، اخمی می‌کنیم، معامله‌ای می‌کنیم، برخوردی داریم، اخلاقی داریم، بالاخره انسان مسلمان تمام کارهایش بر اساس فضائل است. بالاترین توشه انسان در این دنیا تقواست.
تبریک و تهنیت عرض می‌کنم، توفیقات شما را، عبادت شما را، و مخصوصاً عید سعید قربان عید عبودیت خدا را، مخصوصاً دهه مبارکه امامت و ولایت که همه حرف دین در اینجا خلاصه می‌شود.
این عالمی که در آن زندگی می‌کنیم می‌گویند عالم تضاد، هر چیزی ضدی دارد ، هر موجودی آفتی دارد، انسان هم آفت دارد.
آفت‌های مشترک بین انسان و باقی حیوانات که مربوط به تن است که از نوع دامپزشکی است، اما آنچه که مربوط به انسانیت انسان است در مرکز تفکر، فرهنگ، اخلاق، عقیده، عبادت، اینها آفت دارد؛ بنابراین ما باید بپذیریم ما آمده‌ایم در این عالم مثل همه موجودات آفت داریم یعنی دشمن داریم ، اولین شرطش این است که دشمن را بشناسیم، دشمن شناسی شرط است، اگر دشمن را نشناسیم پس چگونه از خودمان از کمالاتمان، از دینمان، از عقیده‌مان، از هدفمان چطور دفاع می‌کنیم دشمن را باید بشناسیم.
همچنان که دوست را باید بشناسیم، دوست ما چیست و چه کسی است؟ اصلاً دوستی یعنی چه؟ صرفاً یک مسئله احساسی است؟ نه ! هرچه و هر که ما را در رسیدن به هدف کمال که آخرین منزل ماست کمک کند دوست ما است، هر چه باشد؛ «صدیق کل امرء عقله و عدوّه جهله» [۱]؛ دوست هر کسی عقلش است با عقل چقدر ارتباط داریم و «عدوّه جهله» چقدر احساس دشمنی می‌کنید، با جهل و نادانی و نادانی‌ها، باید بیدار باشیم.
دو مسئله در دین داریم جایگاهش را مشخص کنیم اینا مسلماً جزء دین هستند اما در کجا قرار دارند؟ یکی تولی که همان پیوند دوستی است،و یکی تبری برائت جستن ،فاصله گرفتن ،احساس خطر کردن ،پیام رهبر فرزانه انقلاب دامت برکاته در پیام به حجاج را عنایت فرمودید مسئله برائت ،سوره مبارکه برائت عنایت دارید دیگر یعنی این، برائت تبری، تبری از دشمن در هر قیافه‌ای، بنابراین تولی عشق به خدا ،که بالاترین عشق هاست مسئله لا اله الاالله یعنی همین یعنی معشوقی نیست جز خدا «لیس فی الدار غیرنا الدیار»[۲]؛ عشق به خدا و دشمنی با همه آنچه که دشمن خداست ،که برگشت آنها به همانی که اشاره کردم، آنچه که ما را در دین خدا به کمال می‌رساند ،پیوند با آن و گسستن از هرچه که آفت برای ماست ، حالا جایگاه تولی و تبری کجاست؟ بعضی می گویند تولی و تبری جزو فروع دین است چون جنبه اجرایی دارد،( نماز، روزه، خمس، زکات، حج ، جهاد ،امر به معروف، نهی از منکر تولی و تبری ، خمس و زکات؛ خوب بعضی می گویند جزو اصول دین است ، توحید، نبوت، معاد، عدل، امامت، تولی، تبری می‌شود هفت تا، بعضی می‌فرمایند که این ها جزو اصول ایمان هستند. اصلاً تمام دین یعنی تولی و تبری، نماز، روزه، خمس، زکات و جهاد و اینها مظاهر تولی و تبری هستند اما اصل دین تولی و تبری است.
خودمان را محک بزنیم چقدر حساس هستیم روی پیوندهای با خدا و گسستن از آنچه که غیر خداست ،آزمایش کنیم خوب، اتفاقاً در روایت هم همین را دارد کسی دارد از امام معصوم می‌پرسد که آقا دین روی هر موضوعی حکمی دارد بفرمایید که آیا تولی و تبری دوستی و دشمنی از دین شمرده می‌شود یا یک مسئله احساسی جداست؟ پاسخ «هل الدّین إلا الحُبّ و البُغض»[۳] اصلاً دین غیر از این است، حقیقت دین این است « الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ»[۴] خدا به شما مردم چه توفیقی داده و چقدر باید خدا را شکر کنید، پدر و مادر و اجدادتان را حمد خدا که هدایت فرموده به دوستی خودش به دوستی دوستانش که اهل بیت طاهرین هستند و الحمدلله مسئله ولایت اهل بیت در شما مردم عزیز موج می‌زند خیلی خدا را شکر کنید «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ.»[۵]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ﴿١﴾ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ ﴿٢﴾ إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿٣﴾
خطبه ی دوم
بسم الله الرحمن الرحیم
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ قَبْلَ الْإِنْشَاءِ وَ الْإِحْيَاءِ وَ الْآخِرِ بَعْدَ فَنَاءِ الْأَشْيَاءِ الْعَلِيمِ الَّذي لا يَنْسى مَنْ ذَكَرَهُ وَلا يَنْقُصُ مَنْ شَكَرَهُ وَلا يَخيبُ مَنْ دَعاهُ وَلا يَقْطَعُ رَجاءَ من رجاه، و اشهد ان محمدٍ عبده و الرسوله اللهم صلی علی محمد و علی و فاطمة و الحسن و الحسین و علی بن الحسین و محمد بن علیٍّ و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علیٍّ ابن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و الحسن بن علی و الحجة القائم المهدی صلوات الله علیهم اجمعین و بعد اوصیکم عباد الله و نفسی بتقوی الله.
مجدد خودم و شما عزیزان را به این ثمره بزرگ حیات، این ذخیره بزرگ آخرت، رعایت حلال و حرام الهی کردن، امر و نهی پروردگار را انشاءالله.
مجدد با تبریک و تهنیت دهه مبارکه امامت و ولایت ، همه مسائل اینجا خفته است که دین مثل ما آدما که شناسنامه داریم خوب شناسنامه داریم ، اما خود ما با شناسنامه خودمان از نظر فکرخودمان، عقیده خودمان، اخلاق خودمان، رفتارخودمان، سیاست خودمان و زندگی خودمان تفاوت داریم دیگر آن هم اینطوری است. دین یک شناسنامه لفظی، همینطور که در کتابها هم می‌نویسند و تعریف می‌کنند اما یک واقعیت دارد، واقعیتش در امامت و ولایت معنی می شود چرا؟ به جهتی که وقتی می‌گویم رهبری دین، رهبری به کجا؟ اینکه یک لفظ نیست رهبری دین ،شایسته، رهبری دین چه کسی است؟ پیغمبران هستند، پیغمبران از دنیا می‌روند، شایستگی رهبری آنها کیست؟ اوصیاء هستند، اوصیاء در یک شرایط خاصی ممکن است که حضور نداشته باشند، ظهور نداشته باشند، طبعاً طبق مدارک فقهی و عقلی باید به شبیه‌ترین آن ها، در جهت استقامت در دین و دین شناسی و تعهد به دین و مسلط بودن بر خود بر نفس ،عدم حرص به دنیا بالاخره با تشخیص کامل و جامع، این یک مسئله‌ای است که هم معقول و هم منقول است. اما ما آنچه که در تاریخ مشاهده می‌کنیم می‌بینیم که در زمان نوع پیغمبران مگر استثنا ، از قبیل حضرت داود، حضرت سلیمان، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم ) از دست دشمن‌ها در یک مقطعی کاری ساخته نشده است، به اینها الگو را نشان دادند اما غالباً این را تحریف کردند ،یعنی دین خدا را سپردند به چه کسی؟ به دشمنان دین؛ ستمگرها را آورده‌اند از هر طریقی، از طریق کودتا باشد، طریق شمشیر باشد، طریق مکر و حیله باشد، از طریق ارث باشد، فرقی نمی‌کند سیستم‌های حکومتی که اصلاً هیچ ربطی به دین ندارد و هیچ منشأ عقلایی ندارد ،بعد، دین را و متدینین را به آنان سپردند یعنی چکار کردند ؟ یعنی گرگ را چوپان کردند، این نه با عقل می‌سازد نه با دین، و ما شاهد چنین چیزی هستیم، البته از نظر تبلیغات و اسم و رسم و به هر حال عناوین و اینها خیلی هم روی آن کار کردند.
دشمنان درجه یک دین را آوردند ، امور را به آنها سپردند و مردم را گفتند که از اینها پیروی کنید حال آن که در قرآن‌کریم بر همه اتمام حجت شده ، بله رهبر است ، اما رهبر چی هست، ائمه هست ، پیشواست، درسته، اما از چه نوعش؟ چون در قرآن ائمه دو نوع تعریف شدند، بخشی از آنها « وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا »[۶] اینها دعوت به خدا می‌کنند اما ائمه دیگر «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ»[۷] پیشوایانی هستند که جامعه را به آتش دعوت می‌کنند خدا هم صریحاً در قرآن فرموده « لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ »[۸] ستمگران نمی‌توانند در دین من جایگاهی داشته باشند.
اما آنچه که عملاً انجام می‌شود مشاهده می‌کنید ،دنیا دست چه کسی است ،حتی دست انسان‌های عادی هم نیست، انسان‌هایی است که از جهت ظلم و زور و انواع و اقسام جهل و نفس این سمبل فسادند، اینها را رهبران جامعه بشری کردند همین الان مشاهده می‌کنید دنیا دست چه کسی است؟ البته بشر به دست خودش این را پذیرفته ، مشاهده می‌کنید، این همه ستم می‌کنند حالا غزه مظلوم، فلسطین مظلوم، به عنوان سمبل هستند و منحصر به اینها نیست « مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً»[۹] خوب بله دنیایی که راه بیفتد دنبال بایدن که شعور ابتدایی ندارد، سرمایه‌داران جهان‌خوار و آدم‌خوار و آدم‌کش و کودکش، آنها یک دستورات به این نوع آدم می‌دهند؛ او که شعور ندارد خوب چی هست؟ بد چی هست؟ به اسم او تمام می‌کنند اما آنهایی که حاکم‌اند غیر از او هستند ،یا با آدمای سفیهی مثل بایدن و مثل پادشاه عربستان که اصلاً شعور و روزمره‌اش را هم ندارد دیگر از دست داده یا هم آدمای قُلدری که از آن نوع حرفها هیچ حرفی منطقی اصلاً گوش نمی‌کنند مثل رضاخان پلید، مثل آتاتورک، مثل صدام، مثل بوش، مثل ترامپ، زندگی بشر را به اینها داده اند، دیگر فرق نمی‌کند می‌خواهد اسمت مسلمان باشد یا می‌خواد اسمت مسیحی باشد، یهودی باشد، این ظلم‌هایی که اینها می‌کنند اینها با پشتوانه جامعه بین الملل انجام می‌دهند، یک چیزی نیست که حالا نتانیاهو شخصاً بیاید این کار را بکند، یک طرح و برنامه علیه بشریت است و خود بشر مکلف است، مثل باقی تکالیفش، چون آزادی و اختیار دارد، اراده دارد، خود بشر باید این را تغییر بدهد که « إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ »[۱۰] ؛
شما چطور در ایران الحمدلله با اراده تغییر دادید سلطه انگلیس و آمریکا را، حکم الامثال فیما یجوز وفیما لایجوز واحد اگر این کار شدنی است در همه دنیا هم شدنی است امروز هم بیداری جهانی حاصل شده و دنیا در آستانه تغییر بزرگ است اما همه ما موظفیم، مکلفیم ، برای دین خدا و بندگان خدا و نوع بشر ،باید کار کنیم ،تقوا همین است که به وظیفه خودمان عمل کنیم و این شرایط پیچ تاریخی را ما از عهده‌اش بر بیاییم که الحمدلله و ملاحظه کنید که در راستای این به هر حال دعوت پیغمبران به حق و عدل و مبارزه با ظلم شما ملاحظه کنید که در همین منطقه چه صبر و حوصله‌ای از خود نشان می دادنند ، ما در کنار آنها خجالت زده هستیم، مردم فلسطین چه صبر و حوصله‌ای دارند، مردم لبنان، مردم یمن، مردم عراق، مردم سوریه، به هر حال چه مقاومتی دارند، به هر حال این کار شدنی است و همه ما هم مکلفیم در پیروی از ولایت اهل بیت و نیابت عامه آن حضرت و رهبری های پیامبر گونه نواب عامه ائمه هدی عیلهم السلام با ظلم مبارزه کنیم، ظلم بد چیزی است « وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا»[۱۱] اینها پیشوایانی هستند که به امر پروردگار هدایت می‌کنند، به حق و عدل و این بر همه واضح است دشمن هم همین را از جهت علمی قبول دارد در عمل مخالفت می‌کند و این توفیقی است که شما مردم عزیز در آخر زمان پیدا کردید.
امیدواریم که چون این مسائل مربوط به اختیار ماست دیر و زود هم مربوط به نوع عمل ماست، اصلاً تأخیر در ظهور حضرت مهدی صاحب زمان (علیه السلام) پیوند با عملکرد امت دارد، اگر بخواهیم به معنای صحیحش بگوییم این است که امام مهدی منتظر ماست نه، ما منتظر امام مهدی،چرا؟ چون او بالفعل است او که نقصی ندارد هر لحظه ای که ما آماده باشیم او آماده است این ما هستیم که باید خودمان را آماده کنیم.
ثبتکم الله بالقول ثابت فی الحیات الدنیا و فی الاخره
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ ﴿١﴾ وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا ﴿٢﴾ فَسَبِّـحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ ۚ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا ﴿٣﴾
[۱] – مسنده امام رضا(علیه السلام)، ج ۱، ص ۳/
[۲] – خرین جمله منسوب به “منصور حلاج”
[۳] – تفسیر فرات الکوفی، ص ۴۳۰؛ ابن ابى حاتم عبدالرحمن بن محمد، تفسیر القرآن العظیم، ج ۲، ص ۶۳۲، عربستان، مکتبة نزار مصطفى الباز، چاپ سوم، ۱۴۱۹ق
[۴] – سوره اعراف، آیه ۴۳
[۵] – همان
[۶] – سوره انبیاء ایه ۷۳
[۷] – سوره قصص،آیه ۴۱
[۸] – سوره بقره، آیه ۱۲۴
[۹] – احتجاج طبرسی : ج۲ ص ۴۹۴؛ بحارالانوار ، علامه مجلسی : ج ۹۱ ص ۴،؛ مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص ۵۲۲ (زیارت آل یاسین)؛
[۱۰] – سوره رعد، آیه ۱۱
[۱۱] سوره انبیاء ایه ۷۳