متن بیانات حجت الاسلام سید علیرضا عبادی نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه شهرستان بیرجند درهمایش یاوران تبلیغ در سازمان تبلیغات اسلامی استان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
با سلام به امام زمان و با درود به روان مقدس رهبر فقید انقلاب و سلام و درود به رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران رهبر مسلمین جهان و سلام به محضر شما عزیزان و همه اهل ایمان.
ماه پر خیر و برکت رجب المرجب، اعیاد گذشته و اعمال گذشته، در آینده نزدیک هم سالگشت شهادت موسی بن جعفر(ع) و بعثت عقل کل، هادی سبل و خاتم رسل صلی الله علیه و آله و سلم تبریک و تهنیت عرض میکنم.
خداوند را شاکرم که محضر شما علمای مبلغین مصداق «الَّذينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ»۱ را درک کردم.
مسئله تبلیغ خیلی مسئله مهمی است، از سویی جبهه تبلیغات علیه باطل بسیار شدید است به جبهههای نظامی است، ولی از آن بُرندهتر است چون غالباً در حمله و هجومهای نظامی، مقدماتی به عنوان تصرف آب و خاک فراهم میآید که بعد از آن بتوانند فرهنگ جامعهای را تغییر دهند و شاید هم با یک پاتک هرگز هم نتوانند.
اما در تبلیغات چه در جبهه حق، چه در جبهه باطل که فکر و فرهنگ تغییر میکند، بسیار بعید است که بعد از آن طرف مقابل موفق شود آن را بازگرداند. و از سویی تبلیغات شبیه به بهداشت و درمان میماند و در واقع هم همین است. یعنی انواع و اقسام بیماریها، انحرافها و کمبودها همانطور که کمبودهای ویتامین چطور در جهت اندام و بدن اثر سوء میگذارد، کمبودهای فرهنگی هم همینطور است بنابراین تبلیغات هم از سویی شبیه به مسائل بهداشت و درمان است.
و در گفتار مولا علی(ع) از شخص شخیص رسول اکرم به “طبیب دوار بطبه” تعبیر شده.
اما آنچه که باید در نظر گرفت یکی اولویتهاست که اگر بنا باشد مسئلهای تبلیغ شود، خب صدها مسئله است، چه مسائلی در اولویت است؟ اگر اولویتها رعایت نشود ممکن است تبلیغات روی مسائل حاشیهای انجام شود و حال آنکه اصل مسئله از دست برود بیرون.
خب وقتی این ایوان، این ساختمان از پایه ویران است دیگر خواجه در نقش بند ایوان است. مسائل حاشیهای چه نقشی دارد؟ و همواره باید مبلغین این برنامه را به صورت سازماندهی با کارشناسی درست، اولویتها شناخته شود، سرمایه روی مسائل اولویتدار هزینه شود.
دیگر اینکه باید بعد از این رتبهبندی و اولویتها، باید توجه داشت که این مثل یک پروژه است حالا یک سخنرانی خوب کرد طیبه الله انفسکم، مو را هم از ماست کشید چه دردی را دوا میکند؟ مسائل تبلیغاتی و اصولا کار فرهنگی باید حالت پروژه داشته باشد. با چه مقدماتی؟ به چه کیفیتی؟ چگونه باید شروع شود؟ و به کجا باید ختم شود؟.
اگر این حالت را نداشته باشد خودبخود ضایع است، مثل اینکه شما مثلا چند ماشین سنگ و آجر و سیمان بریزید جایی، از اینکه ساختمان ساخته نمیشود، دقیقا باید مثل یک پروژه باشد، کارشناسی شود، هر چیزی در جای خودش قرار گیرد.
البته و صد البته آنچه که همیشه در اولویت است “فرهنگ” است، “فکر” است، چراکه انسان از نظر تعریف خودش یک “فکر” است، نه جسد، نه اندام، نه بدن، اینها همه ابزارند، “ای برادر تو همان اندیشهای” او باید درست شود، اگر اندیشه درست شود، این همه اموری که ویران است به خاطر اینکه بر اساس اندیشه خراب است، حالا میخواهد سیاست باشد، اندیشه خراب است که تولید سیاست خراب میکند، اندیشه خراب است که تولید مسائل اجتماعی فاسد میکند، اندیشه خراب است که تولید اقتصاد ناسالم میکند.
بله مسلم اینطوری است اما گاهی به مناسبتهایی در شرایطی، در تهاجمهایی ممکن است که یک مسئله دیگر اولویت پیدا کند، کما اینکه الان ما در عین حال که مسئله اولای ما فرهنگ است ولی آنچه که از نظر کارشناسی قوام ما را تهدید میکند مسائل اقتصادی است.
خیلی تشبیه جالبی است که البته بدون ذکر تشبیه در قرآن مجید مسائل اقتصادی به خون جامعه تعبیر شده «وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَکُمُ الَّتي جَعَلَ اللَّهُ لَکُمْ قِياماً»۲
اموال، اقتصاد، ثروت این همانطوری که بدن قوامش به خون است، اگر فشار خون پایین بیاید زانوها خم میشود، اگر در جامعهای اقتصادش نابود شود، حتما فکرش آسیب خواهد دید، در عین حال که منشأ اصلی فکر است اما این چون ابزار کار آمده اگر آسیب ببیند همان که در عرف مردم مشهور است که شکم گرسنه ایمان ندارد، شکم گرسنه فکرش کجا بود؟
بنابراین امروز بنا به کارشناسی صحیح و رهنمودهای رهبر و بنا به دلایلی که شما میدانید بنده هم میدانم و دیگران هم میدانند، مسائل اقتصادی در این شرایط خاص دارای اولویت است اما باید به صورت سازماندهی شده، به صورت یک پروژه، به صورت یک کار مفید انجام شود.
خب فعلا در حال حاضر بنا بر این است که پوستر کمتر چاپ شود، سخنرانی کمتر گذاشته شود، همایش کمتر بگذارند، بالاخره بعد از دو سه سال توصیه مسئله اقتصاد مقاومتی، وارد عمل شوند، و الا سرنوشت این مردم اگر بد رقم بخورد همه ما گناهکاریم آن هم چه گناهی.
خب اول این است که اندیشمندان بنشینند در این سازمان و این تشکیلات روحانیت مقدس ببینند که در اجرای این فرمان که همه مسوولاند از شهری، از روستایی، از کارگر، از کارفرما، از ادارات، از بانکها فرق نمیکند، همه مسوولند. روحاینیت معزز چکار میتواند بکند؟ چه کمکی میتواند بکند؟ مشائل اقتصادی هم که تنها یک مسئله بسیط نیست، انواع و اقسام مسائل باید همسو شود، قانون مناسب باید باشد، اجرای مناسب باید باشد، مدیر مناسب باید باشد، سرمایهگذار مناسب باید باشد، تولید مناسب باید باشد که اشتغال حاصل شود، بازار مناسب باید باشد، مصرف مناسب باید باشد، نظارت مناسب باید باشد خب ببینید یکی نیست که، در کنار همه اینها ترویج و تبلیغ لازم هم باید باشد که اندیشه بشود اندیشه اقتصاد اسلامی سالم.
البته و صد البته پیش از آنی هم که مخصوصا بنده و شما پیش از آنی هم که به دیگران بخواهیم حرفی بزنیم باید پیش از آن خودمان را همسو کنیم و الا اگر خودمان زیر رسم و رسوم و مد و این برنامهها رفتیم بعد بخواهیم مردم را نصیحت کنیم این نمیشود که.
بله بازگشت کنیم به این شعر زیبای پر نمک زبان محلی. که چه میگفت؟ بله یک چیزهایی گرفتیم اما یک چیزهایی هم از دست دادیم، یک ساعت بنشینید ببینید چه گرفتیم و چه از دست دادیم؟ خیلی جالب بود اگر مصلحت است آن هم تکذیب کنید.. چه دادیم چه گرفتیم؟ بر آن اضافه کنید. نسل جدید حتی اسم ابزار کاری را که در گذشته رایج بود در میان همه مردم، اسمهایشان را هم نمیدانند.
ببینید شیوه مصرف چطور مصرف میکنیم؟ کار به جایی رساندند که از هر کوچهای که رد میشویم تابلو نوشته غذای آماده این یعنی چه؟ خانهها ویران است یعنی این در خانه بلد نیست یک نیمرو بپذد غذای آماده معنیاش این است دیگر.
بهرحال به داد خودمان برسیم، مصرفهایی که اصلا مناسب نیست چه مناسبتی دارد؟ نه از نظر علمی برای بدن مفید است نه از نظر عقلی، نه از نظر شرعی، نه از نظر شعور. همین که میبینیم که یک غذایی، یک اصطلاحی میآورند همه میشوند مشتریاش، باقی امور زندگی هم که تقلید میکند در این شعر چه را تقلید میکند؟
و این شمایید خدا به همه شما خیر دهد و خانوادههای گرامیتان هستند که از آنچه که نسبت به کسب و کار و آموزش و فعالیتهای داخل خانه که ما فقط همین بخش رسیدیم جلسه قبلی داشتیم، شاید پیش از این هم مطالب دیگری گفته بودند و این خیلی ارزشمند است.
خانههایتان، خانوادههایتان، فرزندانتان را بهرحال بر اساس یک اقتصاد مقاومتی که دشمن هرگز جرعت نکند به عنوان تهدید ما را در بحثهای اقتصادی تهدید کند.
هنوز که فاصلهای نشده این تحریم که مال امروز نیست آن روزی که آمریکا یک ابرقدرتی بود که اگر یک چشمغره به یک کشور میرفت آن کشور زهره میترکاند آن روز، ۴۰ سال پیش از این، غیر از آمریکای امروز است که ذوب شده، تفالی ازش مانده و ادعاهایش مسخره است، یک عده بزدل، ترسو دارند به او جرعت میدهند.
کره شمالی یک وجب و نیم قدش نیست چه دارد؟ هروقت آمریکا دست از پا خطا میکند راست میایستد میگوید ما تا آخرش هستیم، چندی قبل گفت مردم به خوردن علف عادت کنید که ما میخواهیم با آمریکا بجنگیم. آمریکاییها با این رییس جمهور جدید که آوردند خواستند قیافه بگیرند کره شمالی را بترسانند، گفتند ترامپ آمده…آنها گفتند این وزیر جنگ ما نامش هست سگ هار، تا حالا در بند بوده چون بازنشست شده اما حالا آزاد شده، این حرفها برای چیست؟ برای اینکه دنیا را بترسانند. پشت سرش هم این اینطور گفته و او آنطور گفته و ناوچهها را حرکت داد به سمت کره شمالی. آنهم با همان نیم وجب قدش ایستاد. گفت ما آمریکا را بمباران میکنیم، موشکباران میکنیم، حدود ۶۰۰ هزار نفر را از کشور خارج کرد گفت ما آمادهایم بعد چه شد؟ با آنهمه پرستیژ و غیر ذلک آمریکا آمده بود حالا چکار کند؟ یک مانوری هم با کمک ژاپن و کره جنوبی راه انداخت که زهره بترکاند چه شد؟ دیدیم که پایین آمدند، از موضع خود پایین آمدند منتها نه ما با مذاکره و این حرفها حلش خواهیم کرد.
آن که کره شمالی است بالاخره کلاهکهای هستهای را نصب میکند روی موشکها و میگوید ما آمادهایم بجنگ تا بجنگیم، اوکه اونه.
شاه مسعود در افغانستان یک نفر بود، فقط ۵ هزار نیرو داشت، او تا بود آمریکا جرعت نکرد وارد شود، شما خیال میکنید اینها عرضه دارند؟ اینها فقط بر افراد ترسو که مسلط شوند خیلی با قصاوت عمل میکنند اما وقتی بخواهند پنجه در پنجه یک کشوری، ملتی و افرادی بیاندازند بسیار ترسو هستند چون ایمان ندارند آنها اول از راه شیطنت شاه مسعود را ترور کردند، بعد وارد شدند.
اقتصاد مقاومتی ما باید به آن چیزی برسد که امام فرمود، آمریکای آن روز که گفتم اگر چشمغره میرفت هر کشوری زهره میترکاند نه آمریکای امروز. آن روز وقتی میگفت ما ایران را تحریم اقتصادی میکنیم امام چه فرمود؟ شما فرزندان امامید، امام فرمود ما امروز جشن میگیریم آمریکا ما را از محاصره اقتصادی نترساند ما فرزند رمضانیم.
و به برکت همان تحریمها بود که این همه قفلهای بسته انواع علوم و صنایع و پیشرفتهای نظامی و غیره همه باز شد، به خاطر تحریم بود دیگر. و الا اگر ما میخواستیم از آنها با دستمان گدایی کنیم که به اینها نمیرسیدیم. گفت ما به ایران حمله نظامی میکنیم امام فرمود که ما را از جنگ نترسانید ما فرزند محرمیم، تمام حرف فرهنگ محرم و فرهنگ رمضان است این شمایید که باید ملت را بر فرهنگ محرم و رمضان نگه دارید، حفظ کنید.
و اگر چنانچه این اقتصاد برابر رهنمودهای رهبر معظم انقلاب و آن فرهنگ محرم هرگز نه آمریکا نه دیگری در خوابشان هم نمیببنند که ادعای حمله و هجوم داشته باشند.
اما این شمایید که چه طرحی دارید؟ من این را بارها گفتم در سازمان محترم تبلیغات از بالا تا پایینش بالاخره چه طرحی دارید برای صدها مشکل، صدها موضوع باید صدها طرح آماده شده باشد که به وسیله این جند خدا اینها اجرا شود.
خب برای هر موضوع طرح کارشناسی شده علمی میخواهد همانطور که دشمن برای هر مسئله ریزی که میخواهد به شما تعرض کند خام نمیآید جلو، اتاقهای فکر دارد، صدها اتاق فکر در آمریکا و اروپا هست برای کوچکترین مسئله کارشناسی میکنند طرح دارند، شما چه طرحی دارید؟ بنده بیاطلاعام.
ضمن اینکه دعاگوی همه شما هستم، امیدوارم بعد از این برنامه از اندیشمندان این مجموع که البته همه اندیشمند هستند اما همیشه نمیشود با همه برنامهریزی کرد، نخبگان را جمع کنید و انواع و اقسام مسائلی که جامعه مسلمان به آن نیاز دارد، بنشینید طرح دهید و در جهت اجرایش بخشنامه کنید، ابلاغ کنید و اجرا کنید.
خداوند به همه شما خیر دهد از اینکه توفیق حاصل کردم خداراشکر میکنم و دعاگوی شما هستم هر جا هم از دست بنده که آدم ضعیفی هستم در خدمت شما هستم.
برای شادی ارواح طیبه شهدا، روح پاک امام امت، طول عمر و عزت رهبر فرزانه انقلاب اجماعا صلوات بفرستید.
- بخشی از آیه ۳۹ سوره احزاب
- بخشی از آیه ۵ سوره نساء