خانه / متن بیانات / سیاسی / مشروح بیانات/نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی در جمع فرماندهان سپاه انصارالرضا(ع) استان

مشروح بیانات/نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی در جمع فرماندهان سپاه انصارالرضا(ع) استان

متن بیانات حجت الاسلام سید علیرضا عبادی نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی در جمع فرماندهان سپاه انصارالرضا(ع) در ستاد فرماندهی استان مورخ فروردین ۱۳۹۶

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏

با سلام به امام زمان (عج) و با درود به روان مقدس رهبر فقید انقلاب و سلام و درود به رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران، رهبر مسلمین جهان و سلام مجدد به محضر شما عزیزان و همه خدمتگزاران به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران.

عرض تهنیت ایام و در آستانه میلاد بعضی ائمه هدات مهدیین و مخصوصاً امیرالمومنین یعسوب الدین علی علیه السلام. « اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم.إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ»۱. خداوند به شما قوت دهد. بیش از پیش موفق باشید و در این مرحله از این آزمایش بزرگ ان شاالله بیش از پیش فرصتی پیدا کنید.

درحکم اولیه این است که هر انسانی بار خودش را به دوش گرفته «وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرَی»۲، هیچ کسی بار زیان دیگری را بر دوش نخواهد گرفت. هرکسی مسئول است نسبت به خودش. اما در جنبه‌های ثانوی که اشخاص مسئولین می پذیرند اینطور نیست، بلکه بار خود را هم به دوش دارند، بار دیگران را هم به دوش دارند. « لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ»۳، هم بار خودش را دارد و هم بار آنهایی که به ظاهر قضیه یک سهل انگاری کردند. خیلی هم ساده از کنارش گذشتند، این که چیزی نیست. بله چیزی نیست، اما همه وزر و وبالی که به لازمه آن اجرا صورت گرفته فردای قیامت روی دوششان قرار می گیرد« يُضِلُّونَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ». حالا ممکن است تعمدی هم نداشته و سهل انگاری کرده.

اگر بنا بود جدی نگیرد، چرا مسئولیت پذیرفت. مسئولیت که پذیرفته یعنی باید جدی بگیرد. اگر جدی نگیرد همه آن حساب های بعدی در دفتر این نوشته می شود. انسان عاقل هیچ وقت شخصیت معنوی، توحیدی خودش را، آخرت خودش را و دین خودش را به دیگری نمی‌فروشد. بدترین مردم « شَرُّ النّاسِ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْياهُ» کسی است که دین خودش، وجدانش خودش، ایمان خودش و شخصیت خودش را به دنای خودش بفروشد. حالا تهدیدی شده، تطمیعی شده، سازشی کرده، معامله ای کرده و کنار آمده با یک ظلمی، این بدترین انسانها است.

از این بدتر هم وجود دارد. بله، بدتر از او « وشَرٌّ مِنْ ذلِكَ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْيا غَيْرِهِ»، بدتر از این آدم بی دین کسی است که آمده خودش را به دنیای دیگری فروخته. دیگری می‌خواهد به باطلی برسد، به ناحقی برسد، این دارد دست خالی برای او شعار می دهد. به چه دلیلی، طبق چه معیار. چه عدالتی دیدی. چه صداقتی دیدی. یا برای او معامله می کند یا بادمجان دور قابش می‌چیند. این‌ها یک چیزهای وحشت زا است. آدم نسبت به سیئات خودش نگران است که حالا اگر فردای قیامت این نامه عمل مرا به رخ من بکشند، اگر مستحق فضل الهی نشوم، اگر توبه ام قبول نشود بعد من چه کنم. یک حسابی می کند یعنی کاملاً قابل مقایسه است. جدول کارهای خودش، گفتار خودش، رفتار خودش، مواضع خودش را بررسی می‌کند و بعد فرض می کند همین جا صحنه قیامت است و در این صحنه برای هر کدامی علی ای حال یک جوابی، یک استغفاری، یک توبه ای و امید به فضل الهی باز می کند. پس بنابراین، این ها قابل مقایسه است. هر کسی می تواند از خودش حساب بکشید پیش از آنکه از او حساب بکشند«حاسِبُوا اَنْفُسَکُم قبلَ اَن تُحاسَبُوا»۶. اما بعضی چیزها اصلا قابل محاسبه نیست « وَبَدَا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ»۷ فردا یک پرونده عملی پیش او می‌گذارند که وقتی نگاه می کند خودش تعجب می کند، این‌ها چه ربطی به من دارد. چه ربطی دارد؟ شما در همه اینها شریکی، چطور چه ربطی دارد. کسی که سنت سیئه را بنا کند تا آن سنت سیئه برجا است در همه کارهایش، در همه گناهانش شریک است بدون آنکه  از گناه آن عامل و مباشر ذره ای کم شود.

مثلاً کسانی مانند سید ضیاء طباطبایی آن همه تلاش کردند و کوتادی قزوین را راه انداختند و رضاه شاه لعنت الله علیه روی کار آمد. چقدر آدم کشت. در کنار حرم مطهرامام رضا علیه السلام آن مسجد گوهرشاد پر از جمعیت همه را به مسلسل بستند. چقدر فحشا و منکرات ایجاد کرند. چقدر مردم را تریاکی کردند. چقدر مردم را استعماری کردند. چقدر  منافع این ملت را ارزان، کمتر از مفت به انگلیس واگذار کردند. چقدر مردم را از علم و دانش باز داشتند. حوزه های علمیه را بستند علما را کشتند، تبعید کردند. دیگ ظلمی نبود که نکنند. این ظلم ها را که کرد؟ خوب بله رضاخان کرد. فقط او؟ مگر از دست او تنها کاری ساخته است. همه کسانی که مقدمات ظلم را فراهم کردند، باید این پرونده را جواب دهند.

ابومسلم خراسانی باید همه جنایات ۵۰۰ ساله خلفای بی عباس را جواب دهد. تنها پرونده خودش نیست. بیش از ۵۰۰ سال جنایات یک جریان بسیار مخوف، ضد ارزش، ضداسلام که امور مسلمین را به او سپرده باید پاسخ دهد. وقتی این پرونده را جلویش بگذارند یک چیزی‌های پیش بیاید که اصلاً تو حسابش نمی گنجد. من این چندسالی که در دنیا بودم به ۵۰۰ سال بعد چه ربط دارد. نخیر، ربط دارد. و از این قبیل، حتی مسائل ساده اش. فردای قیامت یک پرونده می آورند پیش من که این مرگی که انجام شده، این بچه های که یتیم شدند، مالی که از بین رفته، آبروی که رفته، شما بیا پاسخ بده. به من چه ربطی دارد. شما به خاطر داری آن روز در خیابان رد می‌شدی یک موزی می خوردی پوستش را انداختی یا خربزه می خوردی پوستش را انداختی بعد از شما این آقا آمد از آنجا رد شد به زمین خورد. شکستگی سختی پیدا کرد، بردند در خانه بعد از ۱۵ روز مُرد. بچه‌هاش یتیم شدند، زنش سرمایه‌اش از بین رفت، آبروش از بین رفت، بچه‌هاش گدا شدند حالا شما باید پاسخ دهی. که چه کار کردی؟ که یک پوست موز انداختی بی توجه، خوب بیا پاسخ بده. و از این قبیل، یک جمله می‌گوید یک فتنه به پا می کند « وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ»۸، فقط یک جمله می‌گوید. آقای فلان با یک جمله فتنه ای به پای می کند، پیش از آنکه آراء شمرده شود می گوید من برنده شدم، بریزند در خیابان. یک جمله بیشتر نیست اما لوازم آن چیست.

طبق قانون اساسی باید بر اساس تعهدی که مردم دارند در میثاق نامه ملی ما که قانون اساسی ما است باید مردم مسئولین را از شهر و روستا تا مجلس و رئیس جمهور را تعیین و انتخاب کنند. خوب از مردم همین ساخته است که با همه مشکلاتی که تحمل می کنند حضور پیدا کنند، حضور حداکثری. خدا به همه آنان خیر دهد، تعهدشان سرجایش است. اما اگر مردم آمدند وظیفه خود را انجام دادند و بعد این امانت مردم حفظ نشد، نظارت نشد، سهل انگاری شد، معامله شد و آنچه را که باید برخلاف آن و برخلاف قانون انجام شد چقدر ظلم و حرام انجام می شود. اولاً کسانی که خلاف بیایند همه آنها و همه وابستگان آنان حضورشان در محل مدیریتشان غصبی است. حرام است. چرا؟ به جهتی که مردم آنان را تعیین نکردند. تمام بیت المالی که مصرف می کنند مال مردم است، غصبی است. اجرای برنامه‌هایی که می‌کنند حق آنان نیست، این کارها همه مسئولیت دارد. حالا لوازم بعدی هم دارد از انواع و اقسام تصمیماتی که برای آینده گرفته می شود چه در کشور، چه خارج کشور، چه قراردادها و پروتکل‌ها و غیرو همه که مسئول است؟ لذا آنان که در شأن خود می بیننند که می توانند این کار را به نحو بایسته و هوشیار انجام دهند چه ثواب بزرگی می کنند. همش که آنطرف قضیه نیست، این طرف قضیه هم است. در مقابل دنیای استکبار با سرافرازی یک انتخابات شاد، خوب و صادقانه و خالصانه انجام می‌شود، این مایه افتخار است. به همان نسبت در همه آنچه که اجرای عدل بشود، اجرای قانون بشود، مدیریت صحیح بشود و مشکلات مردم حل شود در همه ثواب ها شریک است.

شما در همه ثوابها شریک هستید، این سرنوشت شما، پرونده عمل شما است. چه ثوابی چه کار خیری با این ضریب می تواند باشد، مگر شما یک نفر بیشتر هستید؟ یک نفر که بیشتر نیستید. اما بیداری، هوشیاری، بصیرت و امانتداریش طوری شده که جلوی فتنه ها را گرفته و توانسته مدیریت این کشور را به دست اهلش واگذار کند و همه خیر و صلاحی که انجام شده در ثواب آن شریکی است. کدام کار خیر می‌تواند این اندازه ثواب داشته باشد. نه نماز شب می تواند همچین کاری کند، نه روزه ماه رجب. چون یک چیز دیگری است. همه عزت مردم، ناموس مردم، اموال مردم، حقوق مردم، عزت مردم در همین قضیه است. اگر وجود شما موجب شود که در این امر مهم مردم را یاری کنید و به آنچه که باید و خواسته مردم ما است، برسد و به آرمانهای انقلاب نزدیک شود کدام ثواب می تواند با درصد ده‌ها میلیون نفر برای شما در نامه عملتان ثبت شود. بنابراین این نخ دو سر دارد. همانطور که آن طرفش خیلی خطرناک است، این طرفش هم خیلی زیباست، خیلی ارزشمند است. همانطوری که آن‌هایی که چه پیش از انقلاب، در ایجاد این انقلاب و بعد در تدام آنچه که به حق است دراین انقلاب و به عدل است در این انقلاب، عمل کردند. چه آن‌هایی که در این راه به شهادت رسیدند و چه آنان که زنده هستند، که خدا آنان را حفظ کند که این برگ افتخار را برای جامعه مسلمین رقم زدند. چقدر اجر و ثواب دارد. بنده هم دعاگوی شما هستم. ان شاالله که موفق باشید.

 

برای شادی ارواح طیبه شهدا، روح پاک امام امت و طول عمر و عزت رهبر فرزانه انقلاب اجماعاً صلوات بفرستید.

۱- سوره احزاب، آیه ۷۲٫

۲- سوره فاطر، آیه ۱۸٫

۳- سوره نحل، آیه ۲۵٫

۴- بحار الانوار، ج ۷۷، ص۴۶، ح ۳٫

۵- همان.

۶- بحارالانوار، ج ۶۷، ص ۷۳ به نقل از اخلاق در قرآن، ج ۱، ص ۲۵۵٫

۷- سوره زمر، آیه ۴۷٫

۸- سوره بقره، آیه ۲۱۷٫

 

 

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *